Nie łamiotsa, nie gniotsa, czyli sowieckie pancerniki nadciągają!

Od dłuższego czasu nie działo się w grze nic ciekawego… No dobra, rework pudeł na kapelusze, ale o tym napisano już miliony znaków, więc nie będziemy po próżnicy męczyć klawiatury. Po raz drugi trafiły do naszych testów pancerniki z Kraju Rad. Już w pierwszym teście były genialne, ale teraz to po prostu maszyny do masakrowania wrażych okrętów liniowych! Ale po kolei…

Przygodę z sowieckimi pancernikami zaczynamy na III tierze od okrętu „Kniaź Suworow”. Jak na swój poziom okręt jest potężnie opancerzony i uzbrojony. Burtowy pas pancerny osiąga 203 milimetry, podobnie jak kiosk, wieże i barbety. Uzbrojenie składa się z dziesięciu dział kalibru 305 mm i donośności 14,6 kilometra. Na krótkim dystansie (3,1 km), uzupełnia je czternaście dział 130 mm umieszczonych w sponsonach na obu burtach. Przeciw samolotom mamy osiem dział 75 mm, ale na tym tierze to w zupełności wystarcza. Tak III jak i IV, czy V są bardzo do siebie podobne i pieruńsko miłe w grze. VI i VII są nadal poprawiane, więc chwilę na nie jeszcze poczekamy…

Od VIII tieru zaczyna się orgia zniszczenia i masakry najwyższych lotów. Okręty posiadają potężne, dobrze rozplanowane opancerzenie, przez co jest cholernie trudno je ugryźć. W X-to tierowym „Kremlu”, maksymalna grubość pancerza to 475 milimetrów, a patrząc na łączną grubość kolejnych warstw, czołowy pancerz cytadeli ma ponad PÓŁ METRA!!! Jak dobrze wiedzą grający nałogowo pancernikami, najlepiej jest się ustawić dziobem w kierunku wroga. Tutaj akurat polecam ustawienie pod kątem około 10 – 15 stopni, wtedy przebicie pancerz i spowodowanie krytycznych uszkodzeń jest równie prawdopodobne jak to, że Wiliams w tym sezonie wygra w F1… 😉 Potężny, 430 milimetrowy pas pancerny „Kremla”, pozwala nam bez specjalnego stresu wystawić się burtą do wrażych jednostek. Krążowniki krzywdy nam nie zrobią, a pancerniki co najwyżej nas lekko „podziubią”. Jego 457 milimetrowe działa są w stanie zmasakrować każdy okręt, który nieopatrznie wlezie w ich zasięg , który wynosi 24 kilometry (z perkiem na kapitanie i modułem). Bardzo pozytywnie zaskoczył mnie „S. Sojuz”, który umościł się na IX tierze. Dziewięć dział kal. 406 milimetrów o zasięgu 19,4 km, pozwala walczyć jak równy z równym nawet z okrętami najwyższego poziomu. Pancerz wytrzymuje ostrzał „Yamato”, czyli też nie źle! VIII nie odbiega parametrami od „dziewiątki”.

Okręty trzech najwyższych poziomów mają potężne uzbrojenie przeciwlotnicze. Pelotki sterczą wszędzie, tak, jak by projektanci wzięli sobie za cel przerobienie pancerników na okręty przeciwlotnicze. Uwagę przykuwa również bardzo duża odporność na ostrzał torpedami. Zdarzyło mi się kilka razy wyłapać po osiem – jedenaście „rybek”, a okręt nie stracił nawet pół HP. Radar (zamienny z samolotami myśliwskimi) wykrywa tylko pancerniki i lotniskowce, ale i tak jest bardzo przydatny. Martwi mnie tylko celność dział na maksymalnym zasięgu. Zachowują się jak przysłowiowy radziecki rozrzutnik gnoju. Jednak już od 12-stu kilometrów ich skupienie jest całkiem zadowalające.

Teraz pytanie, które nurtuje nas wszystkich. Czy robić tą linię? W obecnej konfiguracji (a nie sądzę, żeby się bardzo zmieniła w finalnej wersji), jak najbardziej. Nigdy nie byłem fanem tych przerośniętych łapaczy torped, ale przyznaję szczerze, że teraz chyba zmienię co do nich zdanie!

Paweł Lex Lemański