Anty fani nacierają, czyli jak być miłym CCT-kiem…

Idź być żałosny gdzie indziej bo tą pękającą dupę słychać na Neptunie. On ma się skoncentrować? To ja oczekuje tego samego wy fiolety i wam bliskie kolory w okolicy skoncentrujcie się na tym co też podobno robicie dobrze. Nie raz jeden z was kiedy jeszcze dało się zadawać obrażenia sojusznikom, biliście swoich bo zajął wam miejscówkę, albo wam lakier porysował przejeżdżając obok albo delikatnie się obracając to odpalaliście mu na przykład 750 PW, w ramach nauczki albo żeby go wygonić i potem o ironio bitwa jest przegrana bo jakiś pajac zabrał mu te 750 pw które przesądziły o bitwie. Zacznijcie poprawę od siebie proponuje. Lubiłem potem pisać do dowódców klanów czasami i od razu śmiech. Zadał obrażenia mi, wysłałem screena i cyk 2 godziny później już bez klanu xD

Lex poświęca swój wolny czas na pisanie świetnych, fabularyzowanych opowieści w stylu słynnych dla nieco starszych graczy „Żółtych Tygrysów” (pozdro dla kumatych) i za samo to należy mu się CHOLERNIE WIELKI SZACUNEK. Większość tzw „fioletów” ma problem z napisaniem rozprawki w ogólniaku, a co dopiero z zebraniem materiału historycznego, ułożeniem wszystkiego w miarę do kupy i dodanie fabuły (łącznie z wykreowaniem mających jakiś charakter bohaterów – a to też jest bardzo ciężka praca nawet dla człowieka, który ma „flow” do pisania). I nawet nie obchodzą mnie jego (i innych) statystyki – takie wynalazki jak XVM stały się rakiem zarówno tanków jak i okrętów (na szczęście WoWs nie jest jeszcze nomen omen na dnie w przeciwieństwie do produkcji z Mińska). Walą mnie Wasze, czy moje kolorki. Mogę zostać fioletem katując nowych graczy np Campbeltownem, tylko jak to będzie o mnie świadczyć? Nienajlepiej, bo tylko zniechęcam niedoświadczonych i nie do końca zapoznanych z mechaniką gry nowicjuszy. Dlatego tak nie robię. A wspominam na nabijaniu „statów” na niskich tierach, ponieważ wiele „fioletów” właśnie tym sposobem zdobywa kolorek do którego może się brandzlować przy kolegach. Gracz dobry gra z drużyną i pod drużynowe zwycięstwo, nie pod siebie. Wielokrotnie sam mam możliwość wbicia kilkudziesięciu-kilkuset HP uszkodzeń więcej, jednak grając dla przykładu DDkiem wolę przejąć i kontrolować 2 capy, zrobić 1 fraga i z 30-60k DMT, niż płynąć na pałę w kierunki lotni i pancerników przeciwnika, bo łatwo je udupić z poza zasięgu widzenia.
Aż przypomniała mi się sytuacja jakoś z listopada – jakiś inny gracz wyskoczył do mnie z tekstami, że przeze mnie przegramy, bo zamiast robić fragi to biję niszczarki i krążki tak, by trzymały się z daleka od zdobytych przez naszą drużynę punktów – jego argumentacja brzmiała tak „zginąłeś jak lama, a ja mam dwa fragi i zobaczysz, że będziesz na samym dole tabeli w podsumowaniu bitwy – wyśmieję ciebie jak jeszcze popatrzę na wyniki”. Cóż – nie wyśmiał, ba nawet nie odezwał się ani słowem, bo chyba dupsko zabolało i duma urażona, kiedy w rankingu byłem drugi a ów jegomość z „fragami” przedostatni. To było cholernie przyjemne uczucie, samo spojrzenie na tabelę i oczekiwanie na „raporty” i bluzgi, które oczywiści po bitwie już się nie ukazały 😉
Także dziatwo, znajcie swoje miejsce. To, że ktoś nie robi uber wyniku w niemal każdej bitwie nie znaczy że jest lamusem czy przegrywem. Przegrywem jest „fiolet”, który poświęca czas w jakim mógłby zająć się czymś przyjemniejszym/bardziej konstruktywnym niż granie w ryt hasła „staty same się nie zrobią, a staty są symbolem prestiżu i dumy”…taaa już widzę, ten „prestiż i dumę”, kiedy skończycie szkołę, studia (jeśli na jakiekolwiek się dostaniecie) po kilkukrotnym „kiblowaniu” i olewaniu życia zawodowego i towarzyskiego na rzecz statów. Dobrze, że macie chociaż „filmy przyrodnicze”, które pozwalają oszukiwać bierność seksualną. Tylko że na dłuższą metę nie wychodzi to na zdrowie 😛
Pozdrawiam normalnych, grających drużynowo i czerpiących satysfakcję nawet z porażki, kiedy bitwa była po prostu emocjonująca i wyrównana. Bo takie są najlepsze. A nie wotowe bitwy „trzyminutówki”.