Listy do redakcji rykoszetu cz. 1

Dostaliśmy emaila z taką oto wiadomością. Postanowiliśmy żonie_czołgity odpisać, dobrze zrobiliśmy?

Droga redakcjo Rykoszetu.

Piszę do Was pogrążona w rozpaczy, pomóżcie, bo nie wiem co robić. Mój mąż gra w WoT. Nie on nie gra, granie jest czynnością czasową, przerywaną od czasu do czasu. On przerwał tylko po to by fragment pokoju przerobić na toaletę, teraz nie musi wychodzić z niego gdy gra. Owszem, to lepsze wyjście niż te zapełniane butelki, ale mimo wszystko wolałabym czasem go spotykać… Nasze życie intymne nie istnieje, próbowałam ubierać się na zielono, lub stosować różne kamuflaże, ćwiczyłam także odgłosy wydawane przez silnik, ale to nic nie dało. Obawiam się, że on lubi tylko „lufy”! Od jakiegoś czasu gdy zbliżam się do jego pokoju to w szparze pod drzwiami widzę, że zapala się światło. Podobno to wina żarówki, która tak reaguje na jakieś wyświecenie. Nie rozumiem o co chodzi… Zmusiłam go ostatnio by odśnieżył podjazd. Ukrył się w krzakach, a gdy zaczęłam na niego krzyczeć rzucił we mnie śnieżką, po czym stwierdził „tym go nie pokonamy” i uciekł. Błagam o pomoc, co mam robić, chcę odzyskać męża.

Żona czołgisty

Droga zrozpaczona.

Twój mąż został już niestety zespolony trwale z grą. Jego umysł zaliczył czołgowy regres i niewiele pożytku z niego będzie. Mam jednak dla Ciebie kilka porad.

Po pierwsze możesz także zacząć grać. Zapewniam Cię, że po jakimś miesiącu, gdy zabraknie jedzenia, ubrań a nowa forma życia ze zlewu zacznie przegryzać kable mąż zacznie podejrzewać, iż coś jest nie tak. W zależności od stopnia zaawansowania uzależnienia od gry dojście do wniosku, że Cię zaniedbywał zajmie mu od 2 do 6 miesięcy. A kto wie, może uznasz, że mając Pershinga mąż nie jest Ci do niczego potrzebny?

Po drugie, niestety źle się zabrałaś do ożywienie Waszego pożycia. Musisz kupić czerwoną flagę i biała farbę. Wokół łóżka namaluj farbą okręg, a w środku ustaw czerwoną flagę. To powinno zwabić małżonka. Nie martw się jeśli pobiegnie szukać czegoś w mieszkaniu. W takiej sytuacji proponuję krótki wypad w celu wyłączenia korków. Koniec końców odcięty od gry przybędzie w najbardziej przyciągające go miejsce. Na wszelki wypadek jednak wystaw na zewnątrz wszystkie rośliny doniczkowe, gdyby miał ochotę kampić. Nie licz też na długą grę wstępną, lepiej od razu przejdź do rzeczy, on sobie w końcu uświadomi, że wystarczy sprawdzić korki…

Po trzecie, jeśli nic nie pomaga, a Ty nadal masz ochotę posiadać choćby część męża to sugeruję zastosowanie siekiery, piły lub porządnego tasaka. Istnieje szansa, że podczas interesującej bitwy nie zauważy odcięcia mało używanej kończyny (pamiętaj, mówimy o nogach, rąk się nie tykaj, reakcja może być nieco gwałtowna).

Po czwarte muszę być z Tobą szczera, czy jesteś pewna, że nadal potrzebny Ci taki mąż? Może warto pomyśleć o zmianie, albo chociaż o wprowadzeniu niewielkich poprawek do waszego związku. No bo aż żal tego w połowie pustego łóżka, nieużywanego fotela, krzesła. A jeśli znajdziesz towarzysza o podobnych wymiarach do męża to i ubrania nie będą się marnować. Dopóki nowy lokator nie będzie zbliżał się do komputera, dopóty mąż może go nawet nie zauważyć, najwyżej powiesz mu, że to taki dziwny nowy pies. Musisz tylko uważać by nie zaczęli rozmawiać o czołgach, bo możesz i tego drugiego stracić.

No i po piąte, nieważne jak bardzo jesteś zdesperowana, nie próbuj psuć mu komputera. Owszem przypomni sobie o Twoim istnieniu, ale tylko po to by wyciąć Ci nerkę i sprzedać ją by odkupić uszkodzone części (jeśli nie starczy to stracisz też fragment wątroby, ale pamiętaj, nadal bez nich możesz żyć, co oznacza, że jednak Cie kocha). Nie kradnij mu też wiaderek z internetem, uzyska je siłą lub podstępem, najwyżej od sąsiadki. I nie staraj się z nim o tym rozmawiać, Twoje słowa odbiją się od niego rykoszetem.

Trzymaj się ciepło. P_o_p.