-.- — — ..- -. .. -.- .- -.-. .— .- -. .- — — .-. –.. ..-

Kapitanowie!

Z okazji niedawnego Dnia Wojsk Łączności i Informatyki chcielibyśmy przyjrzeć się przez chwilę komunikacji na morzu, szczególnie pod kątem tych jej elementów – lub ich odpowiedników – które wykorzystujemy w World of Warships.

Komunikacja wewnętrzna

Świst trapowy to jeden z sygnałów podawanych do dziś gwizdkiem bosmańskim

Skuteczne przekazywanie informacji innym marynarzom było kwestią życia lub śmieci na morzu, zwłaszcza w sytuacjach niebezpiecznych, takich jak trudne warunki atmosferyczne czy sytuacja walki. Ze względu na hałas i rozmiary jednostek ludzki głos nie wystarczał, powstawały więc inne formy komunikacji.

Jedną z najbardziej znanych jest wykorzystywanie instrumentów muzycznych do przekazywania wioślarzom informacji o tempie wiosłowania. Odpowiednia synchronizacja pracy prawie dwustu osób stanowiących jedyny (w bitwie) napęd okrętu nie była łatwa. Choć najlepiej znanym instrumentem jest – dość często pojawiający się w żartach – bęben, to wykorzystywano też inne, na przykład grecką podwójną piszczałkę nazywaną aulos.

W miarę zwiększania się rozmiarów jednostek oraz w celu zapewnienia ciągłości komunikacji, na pokładach okrętów zaczęli pojawiać się gońcy, których rolą było przekazywanie informacji i rozkazów pomiędzy oficerami i sekcjami.

Innym sposobem komunikacji na pokładzie był system sygnałów dźwiękowych przekazywanych za pomocą gwizdka bosmańskiego. Dzięki niemu można było wydawać rozkazy w warunkach, które uniemożliwiały wydawanie ich głosem, na przykład w sztormie czy ogniu walki. Z tego względu gwizdanie na pokładzie podczas sztormu było surowo karane, a w etyce marynarskiej jest do dziś zabronione.

Od początku XIX wieku na okrętach zaczęto montować rury głosowe – system połączeń między kluczowymi stanowiskami, umożliwiających przekazywanie mowy. Były bardzo rozpowszechnione i popularne ze względu na niski koszt i wysoką niezawodność. Instalowano je na jednostkach budowanych jeszcze w latach 50. XX wieku i nadal korzysta się z nich w sytuacjach awaryjnych lub podczas ciszy radiowej.

Telegrafy maszynowe na mostku RMS „Queen Mary”

Wraz z końcem ery żaglowców i rozpowszechnieniem się jednostek o napędzie parowym powstało urządzenie służące do bezpośredniej komunikacji między mostkiem a maszynownią – telegraf maszynowy. Umożliwia on ustawienie na mostku żądanej skali szybkości, a następnie przekazanie polecenia mechanikom obsługującym maszynownię. Telegrafy maszynowe na mostku RMS „Queen Mary”.

Obecnie najczęściej do komunikacji między stanowiskami stosuje się telefony niewymagające zewnętrznego zasilania, a do komunikacji ogólnej – rozgłośnie, umożliwiające przekazywanie informacji całej jednostce lub jej poszczególnym sekcjom. W rozkładach okrętowych większych jednostek nadal jednak można znaleźć gońców…

Komunikacja zewnętrzna

Marynarz sygnalizujący semaforem podczas ćwiczeń uzupełniania na morzu

Jednym ze sposobów komunikacji między jednostkami pływającymi lub jednostką i portem jest alfabet semaforowy, czyli kod naśladujący alfabet, który rozpowszechnił się we flotach na całym świecie w XIX wieku. Składające się na niego znaki są nadawane przez marynarza za pomocą trzymanych w rękach chorągiewek w jaskrawych kolorach. Wprowadzenie komunikacji radiowej na falach UKF wyparło ten sposób komunikacji, lecz pozostał on w rezerwie i jest wykorzystywany w sytuacjach awaryjnych.

Przełomem w komunikacji (nie tylko morskiej) było powstanie i rozpowszechnienie kodu stworzonego w 1838 roku przez Samuela Morse’a i Alfreda Vaila, umożliwiającego przedstawianie liter, cyfr i znaków specjalnych za pomocą serii sygnałów długich (kresek) i krótkich (kropek). Co prawda alfabet Morse’a powstał z myślą o wykorzystaniu go z telegrafem elektrycznym, ale już od końca XIX wieku był szeroko wykorzystywany w komunikacji radiowej. Na morzu wiadomości tym kodem przekazuje się także w niektórych sytuacjach za pomocą błysków światła.

Amerykański marynarz przygotowujący flagi sygnałowe

W 1969 roku Międzynarodowa Organizacja Morska zatwierdziła Międzynarodowy kod sygnałowy, czyli zbiór podstawowych dwu- i trzyliterowych kodów stosowanych w żegludze. Za ich pomocą przekazuje się ważne i często używane wiadomości, dotyczące zwykle sytuacji dotyczących bezpieczeństwa ludzi i statków. Kody umożliwiają szybką, precyzyjną komunikację, niezależną od umiejętności językowych rozmówców, i można je przekazywać wieloma różnymi sposobami: flagami sygnałowymi, alfabetem semaforowym, światłem, radiem itd.

Obecnie zaawansowane systemy komunikacji radiowej i satelitarnej umożliwiają wyposażonym w nie jednostkom porozumiewanie się niezależnie od ich położenia i odległości.

Komunikacja w World of Warships

W World of Warships komunikacja w obrębie jednostki należy do Was – to Wy wydajecie rozkazy poszczególnym sekcjom okrętu. Decydujecie o prędkości i kursie, wykorzystaniu sprzętu, prowadzicie ogień i komunikujecie się z innymi jednostkami uczestniczącymi w bitwie. Ślady klasycznego przekazywania informacji na pokładzie pozostały jednak w interfejsie gry. Możecie je usłyszeć choćby w formie dźwięków telegrafu maszynowego, gdy zmieniacie prędkość swojego okrętu.

Flagi sygnałowe w World of Warships mają nową funkcję – nie służą już komunikacji, lecz odgrywają rolę elementu estetycznego. Co ważniejsze, umożliwiają Wam poprawienie skuteczności Waszych okrętów, a także wpływają na ilość zdobywanych kredytów i doświadczenia oraz inne aspekty ekonomii gry. Możecie je zdobyć w dostępnych codziennie kontenerach, misjach i kampaniach lub sklepie premium.

W porcie i w bitwie możecie porozumiewać się ze swoimi sojusznikami (i nie tylko) za pomocą czatu. Do dyspozycji macie czat ogólny oraz kanały dla dywizjonu czy klanu bądź rozmów prywatnych. Możecie też wykorzystać czat głosowy, który należy włączyć w ustawieniach dźwięku w kliencie gry.

Kolejną z dostępnych opcji są rozkazy z diagramu kołowego, wyświetlane w trakcie bitwy po wciśnięciu i przytrzymaniu klawisza „B”. Dzięki nim będziecie mogli szybko wydawać rozkazy lub odpowiadać na wezwania sojuszników i być zrozumiani niezależnie od tego, jakim językiem się posługujecie.

Oczywiście warto wykorzystywać też inne dostępne kanały komunikacji – bez trudu znajdziecie wiele dostępnych usług umożliwiających skuteczną komunikację głosową podczas gry.

Pamiętajcie: dobra komunikacja jest kluczem do skutecznej gry zespołowej i odnoszenia licznych, satysfakcjonujących zwycięstw. Nie zaniedbujcie jej!

Wszystkie zdjęcia pochodzą z domeny publicznej. Autorzy: Żeglarz 2008, Sfoskett 2005, Javier Capella 2005, Matthew Keane 2002.

worldofwarships.eu