Wersja 1.13: Kamuflaż “Nine Lives”

To jest gra. Ma za zadanie budzić emocje, tak pozytywne, jak i negatywne. Inaczej zwyczajnie byłaby nudna. Człowiek ma to w swojej naturze, że zapamiętuje głównie te negatywne odczucia i lubi je wyolbrzymiać. W każdej grze, gdzie jest element losowości emocje są większe. Czołgi są jakie są, ale gram w nie od ładnych kilku lat. Czasem mam przesyt grą i robie sobie od niej przerwę na kilka tygodni, ale pomimo tego i tak do nich wracam. W inne tytuły pogram raz, czasem dwa i idą w kąt. Ile było gier, które rozpocząłem i w połowie przerwałem to nie zliczę. Gram na pc i konsolach różnej maści już prawie 25 lat i na przestrzeni tego czasu niewiele było tytułów, które tyle trzymały by mnie przy sobie, tak jak WoT. Jedynie Diablo 2 zabrało mi więcej czasu. A tam też robotę robiła losowość. Pamięta ktoś baalruny i kto pierwszy ten lepszy w zbieraniu lootu? Takie wyrwanie runy hr było jak one shot zrobiony na Mausie. W Diablo 3, gdy każdy miał już swój loot to gra straciła u mnie już sporo na grywalności, bo właśnie nie było tych emocji w zbieraniu itemków. Może i rng nie jest najlepszym elementem wielu tytułów, ale powoduje, że gra nie jest wtórna i się nie nudzi.
Ludzie, którzy narzekają na rng wotowskie powinni zagrać sobie w FIFĘ. Tam to dopiero giereczka potrafi nas wydymać…