WSTĘP

Witaj w kolejnym poradniku z cyklu „Mechanika gry” [cz.1 oraz cz. 2 ]

Zaczynamy! Od razu zaznaczam, iż poradnik skierowany jest do osób grających bądź chcących zacząć swoją przygodę z trybem RB/SB. Wiadomo,  na trybie bitw zręcznościowych duża część z nich się przyda. Jednak dopiero w 101 % możemy ich użyć właśnie w tych dwóch interesujących nas trybach. Mam nadzieje, że dzięki temu poradnikowi część osób spróbuje szczęścia w trybach realistycznym jak i symulacyjnym. 

W tym artykule znajdziesz informacje takie jak :

1. Ustawienia gry 
2. Ustawienia sterowania
3. MEC – manualne sterowanie silnikiem
4. Manewry lotnicze i taktyki 
5. Garść porad

Ustawienia gry

Więc jak wiecie informacja na wojnie to podstawa. A im więcej ich mamy tym lepiej. W grze poukrywane jest troszkę rzeczy które mogą pomóc w walce z oponentami. Postaram się omówić je wszystkie.

Główne parametry

Tutaj przede wszystkim interesują nas, zaznaczone białą linią, ustawienia. Co do celowania pionowego i ustawienia odległości poradnik już istnieje więc odsyłam Was, drodzy Czytelnicy do niego.

A czemu wyłączyć autopilota podczas bombardowania? Tutaj sprawa jest prosta. Poziomuje on tor lotu maszyny przez co w niektórych sytuacjach np. kiedy przeciwnik wejdzie nam w martwą strefę strzelca, oddanie serii będzie niemożliwe. Tylko pamiętajcie o sprawdzaniu wysokości przed rozpoczęciem ostrzału!

Interfejs

Na powyższym screenshocie widzimy parę zaznaczonych ustawień. Pierwsze z nich to „Prędkość powietrza” –  IAS – (indicated air speed) poprawiona prędkość przyrządowa lotu o wartość poprawki na błąd przyrządowy – spowodowany tarciem mechanizmów i wpływem na nie zmian temperatury. Wartość IAS podawana w instrukcji samolotu zakłada zerową poprawkę przyrządu, czyli jest to prędkość wskazywana. Następny ważny wskaźnik to „Odległość”, pokazuje ona w trybie RB/AB odległość między wami a celem. Możliwe może być jego wyłącznie, więc lepiej dla świętego spokoju to sprawdzić. Następne ustawienie to wskaźniki paliwa, temperatury oraz amunicji. Domyślnie są wyłączone. Bardzo zapominaną rzeczą jest też wyświetlanie premii na ekranie. Przydatne w momencie, kiedy podpaliliśmy przeciwnika lub zadaliśmy mu obrażenie krytyczne, po włączeniu tego gra poinformuje nas.

STEROWANIE SAMOLOTEM 

Uzbrojenie

W tej sekcji skupimy się na sterowaniu samolotem. Pierw musimy rozdzielić broń główną od pomocniczej. Poprzez te dwa terminy rozróżniamy działka i karabinki. Domyślnie są przypisane pod jeden klawisz np. LPM. Z tym jest problem, a mianowicie balistyka pocisku. Pociski karabinowe lecą wolniej od działek oraz na krótszy dystans. Ich parabola jest też zgoła inna, więc strzelanie z obydwu typów uzbrojenia na dalszą odległość mija się z celem. Dlatego więc lepiej przypisać sobie dla przykładu jak powyżej karabinki pod LPM a działka pod PPM. „Open bomb bay door” służy do otwarcia luku bombowego przed zrzutem ładunku. Wcześniej naciśniecie klawisza odpowiedzialnego za zrzut automatycznie otwierało go. Teraz trzeba robić to własnoręcznie.

Stery kierunku

1. Przytrzymaj przepustnice w położeniu „WEP” – dzięki temu nie musimy ciągle trzymać palca na klawiszu odpowiedzialnym za zwiększanie ciągu. Przydatne gdy wspinamy się, sytuacja jest opanowana, słowem jest bezpiecznie. Chcemy iść do kuchni po jakieś jedzenie, picie etc. *UWAGA* – radził bym pamiętać o tym bo niespodzianka może być niemiła, gdy wrócimy, a nasz samolot delikatnie szybuje z przegrzanym i zniszczonym silnikiem
2. Osie sterowania – roll, pitch, yaw czyli klawisze odpowiedzialne za obrót wokół osi poziomej maszyny (roll), sterowanie pochyleniem samolotu góra/dół (pitch) jak i przechylenie samolot w lewo bądź prawo z poprawnie synchronizowanymi lotkami samolotu (yaw)

Mechanizacja płata

1. Klapy w górę/dół – jak wiecie domyślne wciśnięcie klawisza „F” w grze ustawia klapy w tryb bojowy. Niektóre samoloty tego trybu nie posiadają więc zostaje przełączony na różne tryby takie jak start/ lądowanie. Osobiście stosuje pewien fix. A mianowicie ustawiłem otwieranie klap nie na klawisz F a dodatkowe, boczne przyciski myszy. Dzięki temu w odpowiednich sytuacjach mogę stosować klapy bojowe, ale już w pewnych nawet klapy do lądowania. Wytracają prędkość samolotu o wiele bardziej niż klapy „bojowe” i przy dużej prędkości mogą się urwać lecz dobrze zastosowane w walce manewrowej z przeciwnikiem OGROMNIE zwiększają powierzchnie nośną przez co o wiele łatwiej wymanewrować oponenta.

1. Symulacja odczuć pilota – jak sama nazwa wskazuje odzwierciedla ona drgania w kabinie podczas strzelania, manewrowania bądź przypadku odniesienia obrażeń przez maszynę.
2. Otwórz kokpit – przydatne podczas gry w trybie symulacyjnym jak i dla „efektu” wiatru w włosach podczas luźnych lotów
3. Instruktor – od samej góry – pierwsza opcja powoduje przejęcie kontroli nad samolotem przez instruktora podczas lądowania. W sytuacji awaryjnej kiedy chcemy wylądować i zahamować „śmigłem” (pochylenie samolotu maksymalnie do przodu, stosowane w przypadku lądowania na krótkim pasie tj. lotniskowce) i praktycznie wytracić prędkość w parę sekund. Kontrola podwozia natomiast powoduje automatyczne wysuwanie się go i wsuwanie po oderwaniu się z pasa startowego. Kontrola klap będzie sama chowała klapy przy zbyt dużej prędkości. Automatyczna przepustnica natomiast w momencie przegrzania silnika skutecznie zmniejszy jego moc jak i obroty, niezależnie od nas.

MEC – manualne sterowanie silnikiem

Zazwyczaj, kiedy latamy samolotem w War Thunder, gracze sterują jedynie ciągiem od 0-100 % plus WEP’em tam gdzie jest dostępny. Głębszym aspektem sterowaniem silnika jest wyciśnięcie z niego siódmych potów w sytuacjach dla nas niekomfortowych, takich jak pościg lub walka. MEC pozwala nam ustawić osobno takie wartości jak moc silnika, otwarcie chłodnicy oleju/silnika, ustawienie skoku śmigła i wartości mieszanki czyli wartości które normalnie dostępne są w trybie SB a na RB/AB wyliczane poprzez grę już automatycznie. Należy pamiętać o tym że MEC nie występuje na odrzutowcach.

Aby mieć możliwość ustawienia MEC’u musimy zrobić dokładnie to, co na obrazku powyżej czyli przełączyć się w tryb pełnej symulacji sterowania (1), ustawić wartości, przełączyć się na sterowanie myszą (2) i zaakceptować ustawienia (3).

Tryb ten jest możliwy do włączenia w trybie realistycznym nawet podczas sterowania myszką. Więc zaczynamy :

1. Tryb sterowania pracą silnika – przełącza nas w tryb MEC
2. Włącz/wyłącz silnik – wiadomo o co chodzi
3. Mieszanka – proces spalania paliwa w silniku tłokowym, jak wiemy, polega na spaleniu mieszanki paliwowo-powietrznej dostarczonej do cylindra za pomocą iskry wytworzonej przez układ zapłonowy. Skład mieszanki ma duże znaczenie dla parametrów pracy silnika, ponieważ wraz ze wzrostem wysokości maleje gęstość powietrza, a co za tym idzie zmieniają się parametry spalania w silniku. Po to właśnie regulujemy skład mieszanki, by te różnice niwelować i zachować najlepsze możliwe parametry pracy silnika.
4. Ustawienie śmigła – wyobraźmy sobie śrubę mielącą wodę. Teraz wyobraźmy sobie, że ta woda robi się coraz gęstsza. Śruba obraca się coraz trudniej, albo zmienimy jej nachylenie łopat na łagodniejsze, albo musimy użyć większej siły by obracać nią z taką samą prędkością. Tak samo jest ze śmigłem. Zależnie od prędkości z jaką się ono obraca, od prędkości postępowej samolotu, od gęstości powietrza na różnych wysokościach, od temperatury na zewnątrz i wielu innych czynników śmigło musi pokonywać różne opory. Dlatego steruje się jego skokiem, czyli kątem nachylenia łopat, a nie tylko samymi obrotami silnika. Zasada ogólna mówi, że 100% wartości skoku, czyli skok maksymalny, to wartość ustawiana do startu, przy najmniejszej prędkości. Śmigło może stać się naszym najlepszym hamulcem aerodynamicznym, o skuteczności porównywalnej chyba tylko ze spadochronem hamującym. Jeśli w czasie lotu ze średnim skokiem, z dość dużą prędkością, przestawicie skok na pełny, czyli 100%, to samolot stanie niemal dęba.
5. Włącz/wyłącz automatyczne ustawienie silnika – jest to zabezpieczenie przed „ukręceniem” silnika kiedy wchodzimy do ustawień MEC
6. Chłodnica – proste urządzenie na zasadzie żaluzji. W sytuacji walki zamknięta, generuje mniejszy opór niż otwarta lecz kosztem nie odprowadzania ciepła od silnika na zewnątrz.
7. Chłodnia oleju – tak samo jak wyżej tyle że tyczy się to miski olejowej.
8. Włącz/wyłącz automatyczne ustawienie chłodnicy – przełącza w tryb sterowania manualnego ustawieniami żaluzji.
9. Sterowanie obrotami turbosprężarki – turbosprężarka zwiększa sprawność i moc silnika przez wtłoczenie dodatkowego powietrza do komory spalania. Ta poprawa osiągów względem silnika wolnossącego wynika z tego, że sprężarka jest w stanie podać więcej powietrza (co umożliwia podanie większej ilości paliwa) do komory spalania niż jest to w stanie zrobić ciśnienie atmosferyczne. W War Thunder, 1 bieg wrzucamy do 2000-3000 metrów, następny już powyżej 3200-3500.
10. Automatyczne sterowanie obrotami turbosprężarki – wszystko zostaje dopasowane automatycznie.

Jak ustawić poszczególne wartości ?

Poniższe okienko wyświetli się prawie do każdego z powyższych ustawień. Więc może krótkie, uniwersalne objaśnienie.

1. Zwiększ wartość/zmniejsz wartość – ustawiamy klawisz dla wartości maksymalnej i minimalnej
2. Zachowaj wartość osi wyłączonych – ustawiamy na TAK
3. Nieliniowość – ustawiamy na 1
4. Sterowanie względne – ustawiamy TAK
5. Czułość sterowania względnego – szybkość z jaką po wciśnięciu klawisza wartość się zwiększy bądź zmniejszy

Nazwy ogólne taktyk 

• BnZ

Boom and Zoom czyli zejdź na przeciwnika, traf go serią (boom) i ucieknij (zoom). Pierwsze co powinieneś zrobić jest wejście na założoną wysokość (np. 5000 metrów). Cała zabawa zaczyna się gdy przeciwnik jest pod Tobą. Ta taktyka dzieli się na dwa inne manewry

1. Atak i ucieczka– czyli nurek, otwarcie ognia i ucieczka z pomocą zgromadzonej energii
2. Atak i wspinanie się – czyli nurek, otwarcie ognia i rozpoczęcie wspinania dzięki zgromadzonej energii kinetycznej

Taktyka ta sprawdza się znakomicie na samolotach z ciężkim przodem (duża masa silnika bądź zlokalizowane tam uzbrojenie), łatwiej zdobywa prędkość i energie w locie nurkowym niż ich konkurencja.

• Pure dog-fight/turn-fight

  

Taktyka ta znajduje zastosowanie na samolotach z niską wartością obciążenia powierzchni nośnej. Polega ona na dokręcaniu w osi poziomej maszyny wykorzystując swoją zwinność.

• Energy fight

Walka energetyczna jest obok BnZ czy Turn Fight, jednym z podstawowych stylów walki. Polega ona na pozyskiwaniu energii np. poprzez zamienianie wysokości na prędkość i/lub rozpędzanie się w linii prostej dzięki czemu możemy ją spożytkować na wykonanie manewrów. Samoloty z dużym ciągiem a stosunkowo niską wagą tj. Bf 109 K-4, Jak-3P, P-51D Mustang bądź Spitfire w wersji z silnikami Griffona [Mk. 14,18,22,24] mogą połączyć swą moc z prędkością i przewagą wysokości by zdominować przeciwnika. Wszystko rozbija się o to byśmy wykonując manewry trzymali ciągle te samą ilość energii a przeciwnik sukcesywnie ją tracił.

Objaśnienie najbardziej popularnych manewrów lotniczych

• Aileron roll – obrót wokół osi poziomej maszyny

•  Loop – pętla. Pamiętajcie by przed wykonaniem manewru upewnić się czy starczy wam miejsca !

• Immelman – manewr mający na celu szybką zmianę wysokości i kierunku lotu.
•  Split S – bardzo użyteczny manewr wprowadzający w dog-fight bądź mogący zmylić atakującego nas przeciwnika.

• Barrel roll – może się przydać gdy ktoś na nas nurkuje i jest bardzo duża różnica prędkości lub gdy chcemy utrudnić wrogowi celowanie.

• Spiral dive – potocznie zwana spiralą defensywną. Możemy wykonać spirale w dół, sprowadzając naszego przeciwnika torem lotu przypominającym gwint śruby.

• Rope a Dope – manewr wykonujemy gdy ktoś siedzi nam na ogonie i posiadamy ciut więcej energii . Przeciwieństwo spiral dive. W najwyższym punkcie, gdy przeciwnik już przeciąga, robimy zawrót przez skrzydło i spadamy na niego.

• Flat scissors – dobry sposób na obronę gdy różnice prędkości nie są wielkie i odwrócenie sytuacji. Wykorzystujemy serię zakretów ze zmianami kierunków, by zmylić atakującego

• Rolling scissors – Bardziej „rozwlekła” forma beczki. Przy użyciu myszki bardzo łatwe do wykonania, klapy bardzo ułatwiają wykonywanie tego manewru.

• The Break – polega na skręceniu tak ostro jak to możliwe w kierunku atakującego, co dawało mu duży kąt odchylenia między samolotami, i stosunkowo ciężki strzał, a czasami powodowało przestrzelenie.

• High Yo-Yo – bardzo efektywny manewr, a przy tym trudny do obronienia. Używany do zaatakowania szybciej lecącego przeciwnika wykorzystując wznoszenie się po czym opadnięcie z większą energią

• Low Yo-Yo – jest jednym z najbardziej użytecznych manewrów, poświęcając wysokość na rzecz zwiększenia swojej prędkości i energii kinetycznej.

• Sandwich – manewr drużynowy polegający na zakleszczeniu z dwóch stron przeciwnika 

Garść porad

• Obserwuj swego wroga – klawisz „C”, domyślne rozglądanie się, to Twój przyjaciel, używaj go mądrze.
• Wykorzystaj teren – kto powiedział że nie możesz lecieć między drzewami lub jakimś kanionem przy okazji zostawiając oponenta na skale ?
• Staraj nie latać pod Słońce – unikaj sytuacji kiedy przeciwnik ma za plecami Słońce. Znaczniki jak i sama maszyna pojawi się bardzo, ale to bardzo późno a on ma Cię jak na patelni.
• Ale klapy to Ty szanuj – są bardzo pomocne ale przy 500 km/h raczej na wiele się nie zdadzą
• Nie zgrywaj chojraka – wlatując w chmarę przeciwników masz dwie możliwości. Albo uda Ci się zaatakować i uciec albo i nie.
• Head on to ostateczność – w grze występują mistrzowie takich manewrów ale w gruncie rzeczy nie jest to opłacalny rodzaj walki. Jeśli masz tylko sprawny silnik, rób wszystko inne byle nie czołówka.
• W grupie raźniej – staraj latać tam gdzie jest was sporo. Oczywiście stosuj te poradę zależnie od sytuacji na mapie.
• Wybieraj cele mądrze – oddalanie się od teamu by połakomić się po samotnego Ił’a-2 a potem zostać zjedzonym żywcem przez stado Ła-5 to niezbyt fajna opcja, prawda ?
• Ograniczaj silnik – doładowanie silnika jest spoko, tylko że po 10 minutach piłowania go na maksymalnych obrotach ciężko potem będzie wrócić na lotnisko. Używaj go z głową.
• Nie rób lemmingtrainu – pogoń za palącym się samolotem w 5 sojuszniczych maszyn prawię zawsze kończy się efektywnym zbliżeniem grupy do siebie
• Schodząc nurkiem w dół, spuść trochę z przepustnicy – nurek z 5000 na 1000 metrów z maksymalną prędkością oraz doładowanie silnika to niezbyt mądry pomysł.
• Pamiętaj że pilot ma zależną od wyszkolenia tolerancje na przeciążenia G. Wejście w ciasny zakręt tu przy ziemi wraz z utratą panowania kończy się przytuleniem samolotu do ziemi
• A przede wszystkim używaj wyobraźni i dobieraj taktykę mądrze !

Źródła

https://flyingchecklist.wordpress.com/2014/06/27/ias-tas-vr-czyli-o-predkosci/

https://forum.warthunder.com/index.php?/topic/250714-rbbnz-ef-tnb-acm-czyli-co%C5%9B-co-warto-wiedzie%C4%87/

https://wiki.warthunder.com/index.php?title=Energy_fighting

http://www.eskadra.net/loty.htmlhttp://www.geocities.ws/cofnscrnr/acms.html

http://www.aeroexperiments.org/diagramscritique.shtml