Armada: Le Terrible

 VIII Le Terrible to najszybszy niszczyciel, pod jakiego położono stępkę, wnoszący do gry wyjątkowy styl rozgrywki o agresywnym i ryzykownym zabarwieniu. Stworzony jest do ciągłego przemieszczania się, dzielnego atakowania od strony rufy, a także inicjowania intensywnych pojedynków artyleryjskich. Fani niszczycieli ZSSR mogą polubić ten okręt, Le Terrible jest jeszcze szybszy, jeśli chodzi o pływanie i ostrzał niż okręty sowieckie. W przeciwieństwie do większości niszczycieli nie wyposażono go w Zasłonę dymną, jest to jednak w pełni rekompensowane niesamowitą prędkością oraz sprzętem eksploatacyjnym Przyspieszacz ładowania głównej baterii.

Przebieg służby

Nazwany zgodnie z XVII-wieczną francuską konwencją morską Le Terrible walczył po stronie aliantów zarówno w pierwszych, jak i ostatnich dni wojny. Walczył także przeciwko nim, w służbie Francji Vichy pomiędzy 1940 a 1942. W czasie wybuchu II wojny światowej Le Terrible stanowił części najpotężniejszej eskadry francuskiej marynarki – Force de Raid, z bazą w Porcie Atlantyckim w Brest. Flota ta pod dowództwem admirała Gensoula, uzupełniona została przez nowoczesne pancerniki Dunkerque oraz Strasbourg, lotniskowiec Béarn, trzy krążowniki klasy La Galissonnière, a także osiem superniszczycieli.

Pierwsze duże zadanie powierzone eskadrze Le Terrible polegało na patrolowaniu północnego Atlantyku, zatrzymywaniu niemieckich transportów. Jeszcze ważniejsze było polowanie na potencjalnych, wrogich najeźdźców, takich jak niemiecki krążownik ciężki Admiral Graf Spee, który z końcem września zaczął wypad na południe. Na początku 1940 roku okoliczności uległy zmianie, ponieważ strach przed dołączeniem Włoch do wojny po stronie niemieckiej zmusił francuską marynarkę do przeniesienia Force de Raid do portu w Mers El Kébir, we Francuskiej Afryce Północnej, tak aby móc szybko przejąć kontrolę nad zachodnią częścią Morza Śródziemnego, gdy sytuacja ulegnie pogorszeniu.

Do czerwca, gdy losy Bitwy o Francję zdawały się przesądzone, wraz z Niemcami zbliżającymi się do Paryża, Force przebywała bezsilnie w swym afrykańskim miejscu cumowania. Brytyjczycy bojąc się, że druga co do wielkości flota w Europie wpadnie w ręce Niemców po poddaniu się Francuzów, wystosowali ultimatum do admirała Gensoula w Mers El Kébir o przekazanie lub opuszczenie okrętów. Po odmowie Royal Navy Force H rozpoczęło ostrzał portu ze strony północnej, niszcząc pancernik Bretagne i powodując chaos w szeregach francuskich. Le Terrible natychmiast rozpoczął eskortowanie w pancernika Strasbourg z portu poprzez wschodnie ujście, ledwo unikając 15-calowych pocisków brytyjskich, które unieruchomiły niszczyciela Mogador na drugim końcu uciekającej formacji.

Po Operacji Torch w 1942 roku, gdy siły francuskie w Północnej Afryce – neutralne od czasu kapitulacji – ponownie dołączyły do wojny po stronie aliantów, Le Terrible, stacjonujący w Dakarze, został przydzielony do prowadzonego na dużą skalę programu, mającego na celu zmodernizowanie pozostałości francuskiej floty po masowym samozatopieniu w Tulon. W tym celu popłynął do Boston Navy Yard, gdzie spędził kilka miesięcy i został wyposażony w działa przeciwlotnicze Bofors o kal. 40 mm, a także najnowocześniejszą morską technologię, w tym radar oraz sonar.

Odtworzenie Le Terrible

Po I wojnie światowej Marine Nationale zasłynęła swoimi bardzo dużymi i szybkimi niszczycielami. Le Terrible był tego świetnym przykładem. Jako jeden z sześciu superniszczycieli klasy Le Fantasque został zwodowany na początku lat 30. XX wieku, jako okręt o zróżnicowanym przeznaczeniu, o dużej prędkości podróżnej i wysokiej skuteczności w walce z innymi jednostkami nawodnymi. Z założenia Le Terrible miał przewyższać niszczyciele wroga potężną siłą ognia i wykorzystywać swoją prędkość, by szybko wymykać się poza zasięg krążowników.

Aby uzyskać wysoką prędkość podróżną, wynoszącą 37 węzłów, okręt został wyposażony w potężną maszynownię o mocy 74 000 KM. Efekt końcowy przerósł jednak najśmielsze oczekiwania konstruktorów — w trakcie testów Le Terrible rozpędził się do rekordowych 45 węzłów, co uczyniło go najszybszym okrętem nawodnym na świecie, a tytuł ten dzierży po dziś dzień. Le Terrible był również znacznie większy od poprzednich klas niszczycieli, co po części było związane z potrzebą zainstalowania nowego uzbrojenia:

Bateria główna: pięć pojedynczych dział Mle 1929 o kal. 138,6 mm. Co unikatowe dla niszczycieli klasy Fantasque, działa te projektowo władały zasięgiem do 20 000 m. Praktycznie jednak okręt flagowy tej klasy zdołał trafić z odległości 20 600 m podczas bitwy o Dakar, wykorzystując falisty ruch wody, aby osiągnąć większe pochylenie działa, niż pozwalała na to konstrukcja. W idealnych warunkach był w stanie wystrzelić 12 pocisków na minutę, lecz nieporęczny system transportu pocisków spowalniał ten proces, doprowadzając do współczynnika 7 pocisków na minutę.

Obrona przeciwlotnicza: cztery działa Mle 1933 o kalibrze 37 mm zamontowane na dwóch stanowiskach. Naboje wykorzystywane przez te działa sprawdzały się przeciwko cięższym myśliwcom i bombowcom w latach 40., lecz ich problemem stała się szybkostrzelność, ważna funkcja uzbrojenia przeciwlotniczego – działa były półautomatyczne i ręcznie ładowane, co przyczyniało się do powolnego ostrzału. Z tego powodu w Le Terrible, podobnie jak w innych głównych okrętach francuskiej marynarki, w 1942 roku działa te zostały zastąpione automatycznymi Boforsami kal. 40 mm.

Ciężkie karabiny maszynowe: Hotchkiss M1929 o kal. 13,2 mm produkcji francuskiej. Zostały dostosowane do potrzeb obrony przeciwlotniczej krótkiego zasięgu na dwóch stanowiskach; stały się też podstawą do stworzenia systemu obrony przeciwlotniczej marynarki japońskiej. Jednakże w latach 40. okazały się w dużej mierze nieskuteczne przeciwko nowocześniejszym myśliwcom z powodu małego kalibru i zasięgu ognia. W 1942 roku wymieniono je więc na skuteczniejsze karabiny maszynowe Oerlikon o kal. 20 mm.

Torpedy: dziewięć wyrzutni o kal. 550 mm w trzech potrójnych stanowiskach korzystało z francuskich torped Mle 1923DT. Przy ich maksymalnej prędkości nieco mniejszej niż 40 węzłów, Le Terrible był w stanie wyprzedzić własne torpedy. Podczas bitwy o Dakar francuski okręt podwodny Bévéziers wystrzelił salwę tych torped przystosowanych do warunków podwodnych w stronę brytyjskiego pancernika HMS Resolution, trafiając jego śródokręcie. Jedna torpeda wywołała poważne zalanie, blokując główną baterię okrętu i powodując liczne pożary instalacji elektrycznej. W rezultacie Resolution wyłączony był ze służby przez większą część roku.

Dowodzenie Le Terrible

Dowódca z 10 punktami umiejętności

• Cel priorytetowy;
• Ostatni bastion;
• Ekspert przeżywalności;
• Ekspert w kamuflażu.

Dowódca z 19 punktami umiejętności

• Cel priorytetowy;
• Ostatni bastion;
• Ekspert przeżywalności;
• Ekspert w kamuflażu;
• Nadzorca;
• Podst. trening strzelecki;
• Przypływ adrenaliny;
• Zapobiegawcze utrzymanie.

Okręt posiada pięć miejsc na ulepszenia. Według nas następująca konfiguracja będzie najskuteczniejsza:

• Modyfikacja głównego uzbrojenia 1;
• Modyfikacja doładowania silnika 1;
• Modyfikacja systemów celowniczych 1;
• Modyfikacja 2 napędu;
• Modyfikacja 1 systemu kamuflażu.

Le Terrible w bitwie

• Aktywujcie Doładowanie silnika, aby osiągnąć niewiarygodnie wysoką prędkość rzędu 53,8 węzła! Jeśli połączycie to z sprzętem w postaci Przyspieszacza ładowania głównej baterii, pozwoli Wam to na dogonienie wrogich niszczycieli, zadanie olbrzymich uszkodzeń oraz błyskawiczną ucieczkę – wszystko to w rekordowym czasie.
• Duża pula PW pozwali Wam na zbliżenie się na idealny zasięg ognia, oddanie salwy pocisków oraz przetrwanie większości ataków odwetowych.
• Niestandardowe rozłożenie jego PW również pomaga przetrwać atak wroga bez strachu. Po kilku trafieniach centralna część kadłuba będzie otrzymywać mniej uszkodzeń po stracie wszystkich swoich PW, podobnie będzie w przypadku obu końców okrętu.
• Nie lekceważcie jego potężnego uzbrojenia torpedowego, na które składają się trzy potrójne wyrzutnie torped o korzystnym zasięgu 8 km.