Z cyklu nowe pojazdy Balansu 2.0 – BMP-3M Dragun
BMP-3M Dragun to ostatnia modernizacja konstrukcji BMP-3, sięgającej korzeniami przełomu lat 70. i 80. XX wieku. Bojowy wóz piechoty BMP-3 z założenia miał być następcą BMP-2 – masowo produkowanego pojazdu, który nie do końca sprawdził się w walce.
BMP-3 był większy, lepiej opancerzony i, co najistotniejsze, lepiej uzbrojony niż BMP-2. W Armored Warfare występują obecnie dwa warianty BMP-3: BMP-3 i BMP-3M. BMP-3 to stosunkowo udana (choć posunięta w latach) konstrukcja, zaś BMP-3M to jej zmodernizowana pod koniec lat 90. zeszłego wieku wersja z ulepszonym silnikiem, wzmocnionym bocznym opancerzeniem i ulepszonym systemem kierowania ogniem.
BMP-3M Dragun (Dragoon, pol. „dragon”) różni się od obydwu wyżej wspomnianych konstrukcji, a z młodszą dzieli tylko to samo oznaczenie. Rozchodzi się bowiem o silnie zmodernizowaną wersję BMP-3M, opracowaną przez producenta oryginalnego BMP-3 czyli rosyjską fabrykę czołgów Kurganmaszzawod z Kurganu (aktualnie należącą do Machinery and Industrial Group N.V). Po raz pierwszy pokazano ją szerszej publiczności we wrześniu 2015 roku podczas rosyjskich targów zbrojeniowych. Pojazd jest przeznaczony głównie na eksport.
Od oryginalnych BMP-3 i BMP-3M różni się kilkoma ulepszeniami. Po pierwsze wymieniono silnik na Diesla z turbodoładowaniem o mocy 816 KM, który umożliwia rozwinięcie średniej prędkości wynoszącej 60 km/h (maksymalna prędkość nie została ujawniona, ale zakłada się, że przekracza 70 km/h). Silnik przeniesiono do przedniej części pojazdu, przy czym zwiększono jednocześnie ochronę balistyczną przedniego pancerza i poprawiono konstrukcję przedziału załogi.
Załoga jest trzyosobowa (dowódca, działonowy i kierowca). Oprócz tego Dragun może przewozić 8 żołnierzy. Przedział załogi znajduje się w środkowej części pojazdu, pomiędzy wieżą i silnikiem. W porównaniu do wcześniejszego BMP-3 przedział ten został kompletnie przebudowany i chroni lepiej przed minami oraz improwizowanymi urządzeniami wybuchowymi. W pobliżu przedziału bojowego, na tylnych odcinkach furt pojazdu, zamontowano specjalnie uszczelniane zbiorniki paliwa.
Bez wieży maszyna ta waży 15,5 tony, ma około 6,7 metra długości i 3,4 metra szerokości. Ze standardową wieżą jej masa opiewa na 21 ton.
Klasyczna odmiana BMP-3M Dragun dźwiga bezzałogową wieżę, uzbrojoną w standardowy zestaw broni BMP-3, czyli armatę 2A70 100 mm i działko automatyczne 2A72 30 mm (plus karabin maszynowy kal. 7,62). Działo główne pojazdu strzela oprócz tego pociskami rakietowymi. Wszystkie bronie są ładowane automatycznie. Kontrolowane są zaś przez zaawansowany system kierowania ogniem, koncentrujący się na zdolności strzelania przed przeciwnikiem. Dowódca i działonowy mają do swojej dyspozycji ujednolicone celowniki dzienno-nocne. To nie jedyny dostępny wariant uzbrojenia. Potencjalni nabywcy mają do wyboru jeszcze dwa następujące:
Bezzałogowa wieża BM57 z działkiem automatycznym kal. 57 mm. Nie należy mylić tego uzbrojenia z BMP-3 Derivation, który jest oddzielnym pojazdem, używającym tego samego wariantu wieży (AU220M i BM 57 są spokrewnione). BM to rosyjskie oznaczenie systemu, które na zachodzie nosi nazwę RCWS 57
Załogowa wieża BM 125 (RCWS 125) z armatą kal. 125 mm. Uzbrojono ją w działo gładkolufowe 2A75 kal. 125 mm, zamontowane na załogowej wieży BM 125, wykorzystywanej przez działo samobieżne 2S25 Sprut SDM-1, które jest zmodernizowaną wersją 2S25 Sprut-SD. Stanowiska działonowego i dowódcy przeniesiono w tej wersji do wieży (w odróżnieniu od konfiguracji z bezzałogową wieżą).
2A75 to w dużym zakresie zmodernizowana armata czołgowa 2A46M. Strzela ona standardowymi pociskami 2A46 kal. 125mm. Działo zamontowano na lekkim podwoziu, wykorzystującym hydrodynamiczne elementy zawieszenia. Automat ładowania umożliwia odpalenie 7 pocisków na minutę.
Wszystkie wersje tego pojazdu trafią kiedyś do Armored Warfare.
