Cała prawda o: T5E1/T15E2, czyli dwa oblicza T32…

Jeden z naszych czytelników, pokusił się o sprawdzenie, w jaki sposób rozkładają się obrażenia (niski roll i wysoki roll). Poniżej znajdziecie artykuł autorstwa BenQ_MalyGlod oraz jego nader ciekawe uwagi dotyczące omawianego pojazdu. Miłej lektury 😉

„Cała prawda o: T5E1/T15E2, czyli dwa oblicza T32”

Witam Was wszystkich po dłuższej przerwie w nowym artykule „Cała prawda o:…”. Dzisiaj będziemy analizować dane z dwóch dział na T32. I nie wiem jak Wy, ale ja jestem bardzo ciekaw wyników, gdyż czołg posiadam w swoim garażu od bardzo dawna i o ile pamiętam, przez lata nie uległ on większym zmianom. Najpierw opiszę działo 105 mm potem 90 mm, a na koniec skonfrontujemy działa.

Jak zwykle przypomnę kryteria zbierania danych do artykułu. Zbierałem grupę 500 strzałów które musiały spełniać 3 warunki:

1. Musiały zadać DMG i nie zniszczyć wroga (zadać „pełnowartościowy DMG”).
2. Wykluczyłem ammoracki.
3. Tylko pociski AP oraz APCR (wykluczone HE ze względu na inną średnią)

Działo 105 mm – średni DMG 320:

Jest to topowe działo które odkryjemy już na VII tierze, T29. Co prawda na VIII wzrośnie DPM i nieznacznie celność, ale ogólnie rzecz ujmując „mamy działo z VII”.

I przechodzimy do części zasadniczej: średni DMG z obliczeń wynosi 319,3 czyli 0,7 poniżej średniej. Co stawia je w bardzo pozytywnym świetle i daje komfort stałości robionego DMG w czasie bitwy.

Powyżej średniej padło 250 strzałów (50%), a poniżej średniej 241 (48,2%), co w porównaniu do w.w. wartości tylko potwierdza, że na tym dziale można polegać. Przy tym akapicie wspomnimy również MAX i MIN DMG zadany przez to działo. Zatem MAX jaki wylosowało, to 400 (na 400 😀 ) i strzał taki padł 2x. MIN jaki RNG przyniosło, to 249 (na 240) i strzał tak niski padł tylko raz.

Przechodzimy do wartości średni DMG +/- 10% (odpowiednie zależności wytłumaczyłem w poprzednim artykule). Zatem w przedziale 320 – 342 DMG padło 196 strzałów, a w przedziale 288 – 320 mamy wynik 176. Wniosek? W „zadeklarowanej wartości DMG” *mamy gracz jest w korzystnej sytuacji, gdyż strzałów o większej wartości pada więcej i ma to swoje odwzorowanie NA WYKRESIE.

(Kliknij, aby powiększyć)

Na koniec zbadamy serię co najmniej 3 strzałów poniżej i powyżej średniej. Liczba serii jest IDENTYCZNA i wynosi 30!! A czego się spodziewaliście, po tak „równo strzelającym” dziale? Natomiast w seriach powyżej średniej padły 124 strzały, a w seriach poniżej 104, sumarycznie daje nam to prawie połowę wszystkich strzałów. Czyli prawie połowa strzałów jakie oddacie będzie losować albo powyżej albo poniżej w serii co najmniej 3 strzałów…

Działo 90 mm – średni DMG 240:

Jest to podstawowe działo T32, ale opiszemy je szerzej w podsumowaniu.

Średnia, może i nie wielka ale po obliczeniach wyszło, że zadawaliśmy ok 241 DMG. I tak proszę Państwa mamy wynik powyżej średniej, zaskakuje i cieszy użytkownika….

Powyżej średniej sumarycznie padło 269 (53,8%) strzałów, a poniżej 226 (45,2%). Moim zdaniem nic dodać nic ująć. Zatem wartości MAX i MIN w DMG… MAX jaki padł to 299 (na 300) tylko raz. Za to dla zbalansowania wartość MIN to 180 (na 180) i też padła tylko raz, chyba dla balansu (boska ręka SerBa).

Dobrze, teraz średni DMG +/- 10%. W przedziałach 240 – 264 DMG sumarycznie padło 210 strzałów, a w przedziale 216 – 240 padło ich tylko 176. Co również znajduje piękne odzwierciedlenie na WYKRESIE. Zatem możemy zapytać dlaczego mimo takiej przewagi na korzyść wyższych wartości, średni DMG jest tak zbliżony do wartości podanej przez WG? Na to pytanie odpowiemy później.

(Kliknij, aby powiększyć)

A teraz ostatnia kwestia przed porównaniem dział, czyli serie strzałów. Serii co najmniej 3 strzałów poniżej średniej było tylko 25, a sumą strzałów 95. Powyżej średniej były aż 32 serie z liczbą strzałów 129, co daje nam ok 50% więcej serii z liczbą strzałów wynoszącą prawie 36% więcej strzałów w stosunku do  „ujemnych serii”… Sumarycznie w seriach padło ok 50% strzałów, czyli podobnie do działa 105 mm.

Konfrontacja dział:

Już na pierwszy „rzut oka” widać podobieństwo między wykresami dla tych dział, ale przy okazji możemy zobaczyć jak drastycznie różnią się one od wszystkich poprzednich wykresów graficznych jakie postały w tej serii artykułów. To co je wyróżnia, to „brak jednego szczytu” w linii trendu, a wręcz przeciwnie jest to zagłębienie niemalże idealnie do wartości średniego DMG!!! Co jest tego przyczyną? Ano to, że bardzo mało strzałów pada w okolicy średniego DMG, natomiast bardzo dużo w przedziałach +/- 10%. Będzie to dawało odczucie, że strzelamy albo poniżej albo powyżej średniej, ale bardzo rzadko zobaczymy zadeklarowaną średnią na panelu DMG.

Działo 105 mm: Działo topowe, idealnie spisujące się w większości sytuacji. Niestety celnością ono nie grzeszy i odczujecie jej brak, zwłaszcza w kluczowych momentach, i nie warto strzelać w weakspoty na dystansach powyżej 100 m, bo rzadko będą pociski leciały tam gdzie byśmy chcieli. Za to idealnie nadaje się do walki kontaktowej.

Analiza wykresu, który (oprócz „krateru”) jest niemalże idealny. O rozbudowanej części prawej i z wyższymi ilościami strzałów (zobaczcie, że niektóre kropki osiągają aż 15 strzałów i TYLKO w wartościach powyżej średniej) w tym przedziale. Co zatem sprawia, że średnia jest minimalnie poniżej 320? A no to, że w dolnej granicy -10% pada ogrom strzałów (pierwszy garb w wartościach 280-300). Dla użytkownika oznacza to, że będzie mu dość często losowało strzały w tych wartościach i niestety mimo irytacji, musicie pamiętać, że będzie to zrekompensowane, gdyż strzałów o wartości maksymalnych i tak pada więcej niż minimalnych (porównanie ilości kropek w przedziałach 240-270, a 370-400).

Działo 90 mm: Fantastyczne działko, niestety ekstremalnie kosztowne gdyż strzelamy praktycznie samymi pociskami APCR. Dobra celność, pięknie wchodzą „snapshoty”, a niski DMG rekompensuje dobry czas przeładowania. Najczęściej ludzie na początku lekceważą T32 jak dostają za 240 DMG, ale szybko rozumieją swój błąd, gdy podczas 1 ich strzału jesteście wstanie ich trafić 2-3x i bardzo szybko redukować ich HP bez ryzyka utraty swojego. Zwłaszcza jak ich chwycicie na permanentnej gąsce.

Co do wykresu, jest on „idealny z kraterem”. Bardzo podobny do swojego poprzednika, choć w przeciwieństwie do niego cechujący się większą równością. Mimo kilku grup strzałów poniżej średniej w dużej ilości (3 kropki w okolicy 230 DMG), całość jest równoważona przez dużą ilość strzałów powyżej wraz z EKSTREMALNĄ wartością aż 19 strzałów w okolicy 245 DMG. A wyższe DMG od średniej to po prosu zasługa lepszych losowań i wyższych ilości strzałów w wartościach +10%, aż do wartości 270 DMG.

(Kliknij, aby powiększyć)

Wnioski końcowe.

Czołg T32, to dobry „hamerykanin” i widać, że robiono je z „głową”… 😀

Na wielu polach jest to czołg przeciętny: HP, DMG na topowym dziale, prędkość maksymalna (wystarczająca na dojechanie do kluczowych pozycji), moc na tonę. Posiada także kilka słabych punktów, takich jak: celność (na topowym dziale, na 90 mm jest przyzwicie), najsłabsza penetracja pośród czołgów podstawowych (nawet gold ma mało penetracji), ekstremalnie słaby pancerz bloku silnika (przebijają go pociski HE), słaby pancerz boczny, częste podpalenia – zalecam perk CZYSTOŚĆ I PORZĄDEK, dość duża sylwetka i wiecznie padający radiooperator – uwierzcie mi, że rywalizuje on z KW-5 o miano wiecznie martwego radiooperatora na bitwę, NAPRAWDĘ…

Za to i parę plusów: ma LEGENDARNĄ, pancerną wieżę (298 mm / 197 mm / 152 mm, co niejednokrotnie pozwoli odbić pociski od X tierów i przygotujcie się na pociski HE w wieżę), ekstremalnie trudny do trafienia i przebicia właz dowódcy, bardzo dobra płyta górna, depresja działa 10 stopni, całkiem niezły czas celowania, kamuflaż i jeden z najlepszych DMP na dziale 90 mm.

Podsumowując jest to czołg pod jedną taktykę i nazywa się ona hulldown, gdzie gracie na wieżę i uniemożliwiacie wrogom trafienie w swój właz poprzez ciągły ruch i jesteście praktycznie nie do „wyjęcia” z swojej pozycji. Generuje to zazwyczaj 2 problemy: 1 – będą do Was strzelać z pocisków HE, dlatego zalecam wozić dużą apteczkę, bo bardzo często padają załoganci  w parach (np. dowódca i celowniczy/operator,  zwłaszcza przy strzałach od arty); 2 – będą Wam niszczyć działo i zalecam zrobić perk ZBROJMISTRZ na celowniczym. I tutaj pojawia się argument o dziale 105 mm: słaby czas przeładowania (na podstawie 12,6 sek.) i niestety penetracja moim zdaniem jest niewystarczająca, nawet pociski APCR nie gwarantują Wam penetracji w weakspoty czołgów X tierów, a i z niektórymi IX będziecie mieli straszny problem. Za to na VIII tierach jest niesamowicie skutecznym czołgiem.

Polecam ten czołg do walk na twierdzach i CW, zwłaszcza z działem 90 mm (tylko na pociskach APCR, które mają większą penetrację aniżeli pociski APCR na dziale 105 mm, a i tak zdarzało mi się pociskami AP odbić od Skorpiona G czy Cromwella) o przeładowaniu na podstawie 7,6 a spokojnie zejdziecie poniżej tej wartości i nie raz będziecie trzymać ludzi na permtraku i „doić ich”… Niestety jest to wariant niezwykle drogi…

Na koniec chciałbym podziękować:

Ponieważ w poprzednim artykule w podziękowaniach nie wspomniałem o 1 osobie chciałbym teraz ją wyróżnić: Serdecznie podziękowania dla gracza Kacper14077, za jego altruistyczną, bezinteresowną pomoc i zainteresowanie przy artykule o Defenderze.

1. Serwisowi rykoszet.info – za owocną współpracę,
2. Serdecznie dziękuję youtuberowi „MrOmen” – za udostępnienie danych i współpracę,
3. Graczowi Angela1 (przykro Angela ale słowo „gracz” się nie odmienia :D) za kluczowe dane.

Następny artykuł poświęcimy zagadnieniu: T32 – 90 mm VS T26E5 – czy premium czołgowi losuje lepiej? Zatem jak macie jakieś powtórki z czołgu T26E5 którymi możecie się podzielić i przyspieszyć moją pracę ślijcie śmiało na maila: BenQMalyGlod@gmail.com

Oraz jeżeli macie jakieś pomysły, co do przyszłych artykułów, piszcie w komentarzach, jestem otwarty na propozycje…

Do zobaczenia na polu bitew, BenQ_MalyGlod…

P.S. Aby uniknąć jakiś insynuacji informuję, że powtórki pochodzą od graczy o statystykach 1500+.

* – WG zadeklarowało, że większość pocisków pada w przedziale średni DMG +/-10%

(Kliknij, aby powiększyć)