Bitwa jutlandzka: największa bitwa morska

31 maja 1916 roku rozegrała się bitwa jutlandzka – jedna z największych bitew morskich w nowożytnej historii. Do boju stanęły floty Imperium Brytyjskiego oraz Cesarstwa Niemieckiego – łącznie 250 okrętów, a ponad 40 z nich stanowiły pancerniki i krążowniki liniowe. To wydarzenie, które wstrząsnęło światem, bez wątpienia ma szczególne znaczenie dla każdego Kapitana oraz dla nas – deweloperów World of Warships.

Chcemy prześledzić rozwój tych burzliwych wydarzeń z tamtego okresu. Zanim jednak to zrobimy, z radością ogłaszamy, że przygotowaliśmy dla Was specjalną misję bojową i kilka kontenerów Bitwa Jutlandzka. W kontenerach możecie znaleźć okręt V Agincourt lub III König Albert, jak również stałe kamuflaże „Ku upamiętnieniu Skagerrak” oraz Weteran Jutlandii dla tych pancerników lub inne wspaniałe nagrody.

Pozycje startowe

Pod koniec wiosny 1916 roku w rywalizacji morskiej pomiędzy Imperium Brytyjskim i Niemcami zapanowała ostatecznie stagnacja. Panując niepodzielnie na morzu, brytyjska Grand Fleet nie szukała okazji do stoczenia decydującej bitwy z siłami niemieckimi, udaremniając jedynie wszelkie ich próby przebicia się przez blokadę morską. Mimo że ich strategia opierała się na bierności, wynikająca z niej izolacja ekonomiczna wyniszczała Niemcy, a potrzeba przełamania blokady z dnia na dzień stawała się coraz pilniejsza.

Admirał Reinhard Scheer, który w styczniu 1916 roku objął funkcję dowódcy Floty Pełnomorskiej, postanowił zmienić status quo. Miał zamiar wywabić Grand Fleet z ufortyfikowanych baz za pomocą względnie małych eskadr krążowników liniowych, by następnie zniszczyć ją, okręt po okręcie.

Pierwszy etap operacji okazał się jednak dość niepomyślny dla floty niemieckiej. Eskadra niemieckich okrętów podwodnych nie zdołała zebrać cennych danych wywiadowczych ani przerzedzić Grand Fleet, z kolei Brytyjczycy przechwycili wiadomość o posunięciach Marynarki Niemiec i przygotowali się na możliwość bitwy. Opierając się na przechwyconych materiałach, dwie brytyjskie eskadry przemieściły się na pozycję, w której spodziewano się zastać siły niemieckie. Do pierwszej z grup należała awangarda w postaci sześciu krążowników liniowych, lekkich krążowników i niszczycieli admirała Beatty’ego, którym towarzyszyły cztery drednoty Evan-Thomasa. Większość z pozostałych okrętów Grand Fleet, prowadzonych przez admirała Jellicoe, popłynęła do punktu zbornego z bazy w Scapa Flow.

Pierwsza salwa

31 maja po godzinie 14:00 Beatty napotkał na zachodzie od wybrzeży Jutlandii eskadrę pięciu krążowników liniowych i kilka niszczycieli eskortujących admirała Hippera. Jak później ustalili Brytyjczycy, była ona częścią awangardy głównych sił Floty Pełnomorskiej. Mając przewagę liczebną, brytyjskie okręty zbliżyły się do przeciwnika i otworzyły ogień. Zgodnie z początkowym planem, Hipper skierował w odpowiedzi swoją eskadrę na południe, by naprowadzić nieprzyjaciela na trasę głównych sił niemieckiej floty.

Okręt flagowy admirała Hooda — HMS Invincible

Pomimo przewagi liczebnej, pojedynek artyleryjski, który wyniknął w czasie pościgu, nie okazał się pomyślny dla okrętów brytyjskich. Problemem była nie tylko zatrważająco niska jakość amunicji, ale również zaniedbania, a nawet poważne błędy w prowadzeniu eskadry. Panowało zamieszanie związane z rozdzielaniem celów i kontrolą ognia. Przez problemy w komunikacji, wiele rozkazów transmitowano ze sporymi opóźnieniami. Właśnie przez to pancerniki Evan-Thomasa nie zmieniły kursu na czas, by podążyć za zmierzającymi na południowy wschód okrętami niemieckimi, w wyniku czego rozpoczęły bitwę mocno spóźnione.

Niebawem jednostki Hippera znalazły się w odpowiedniej odległości i spadły pierwsze ciosy — krążowniki liniowe HMS Indefatigable oraz HMS Queen Mary szybko poszły na dno. W odpowiedzi Beatty posłał do ataku swoje niszczyciele. Zbliżyły się do eskadry Hippera i wdały w szybką, ale bezowocną walkę z niemieckimi niszczycielami.

Około godziny 16:30 okręty admirała Scheera przybyły na pole bitwy. Zaskoczony konfrontacją z przeważającymi siłami wroga, Beatty zawrócił brytyjską eskadrę i parł w kierunku głównych sił Grand Fleet. Ponownie przez uporczywe błędy w komunikacji, pancerniki Evan-Thomasa rozpoczęły manewry z dużym opóźnieniem, dostając się tym samym pod ciężki ostrzał ze strony sił niemieckich.

Runda 2.

Do bitwy dołączało stopniowo coraz więcej jednostek. W trakcie kolejnego pojedynku artyleryjskiego Brytyjczycy stracili krążownik liniowy HMS Invincible oraz krążownik pancerny HMS Defence. Niemiecka flota utraciła z kolei lekki krążownik Wiesbaden. Główne siły rywalizujących stron starły się o 18:20. Okręty admirała Jellicoe szybko dołączyły do bitwy i skupiły ogień na pancernikach Scheera, które nacierały na czele armady niemieckiej. Proporcje kolejny raz zmieniły się dramatycznie. Admirał Scheer nie spodziewał się spotkania z głównymi siłami Grand Fleet. Wykonując „taktyczny odwrót” pod osłoną dymu, spróbował wyrwać się Brytyjczykom.

Oczekując przepłynięcia za rufą brytyjskich pancerników i przedarcia się do swoich baz, Scheer wkrótce obrócił swoją eskadrę jeszcze raz i skierował ją na wschód. Nie minęło jednak wiele czasu i już około godziny 19:00 znów zawiązała się walka. Po szybkim starciu, w wyniku którego krążowniki liniowe Von der Tann i Seydlitz i inne ciężkie okręty sił niemieckich odniosły poważne uszkodzenia, Flota Pełnomorska ponownie spróbowała uciec przeciwnikowi. Po zapadnięciu zmierzchu eskadrze Scheera udało się umknąć flocie brytyjskiej.

Obierając kurs na południowy wschód, Flota Pełnomorska popłynęła najkrótszą drogą do swoich baz. Pomimo faktu, że obie strony miały ledwie mętne pojęcie o pozycjach sił nieprzyjaciela, drogi flot skrzyżowały się około godziny 22:00, przez co zawiązała się walka pomiędzy lekkimi krążownikami obu eskadr. Godzinę później niemiecka flota zaangażowała się w szybką bitwę z będącymi w pościgu na tyłach Grand Fleet brytyjskimi niszczycielami. Szczęśliwie dla admirała Scheera Brytyjczycy nie byli przygotowani do nocnej bitwy. Zdezorientowany sprzecznymi raportami wywiadu, Jellicoe nie zorientował się, że Flota Pełnomorska prześlizgnęła się za rufami jego okrętów. Pościg niemieckiej floty trwał przez całą noc. Admirał Jellicoe podjął decyzję o zakończeniu pogoni dopiero nad ranem 1 czerwca, po otrzymaniu radiogramu od Admiralicji, że Flocie Pełnomorskiej najwyraźniej udało się powrócić do swojej bazy.

Rezultat

Jednoznaczna ocena wyników tej ważnej bitwy nie jest łatwa. To prawda, że Grand Fleet poniosło poważne straty — niemal dwukrotnie wyższe od strat Niemców pod względem tonażu — jednak Flocie Pełnomorskiej nie udało się osiągnąć swojego głównego zadania — złamania blokady ekonomicznej.

Niemieckie okręty nie odważyły się podróżować zbyt daleko od swoich baz aż do końca wojny, jeżeli jednak spojrzeć na to wydarzenie pod kątem wpływu na morale, to Bitwa jutlandzka z całą pewnością stanowi wspaniałą kartę w historii niemieckiej floty. Brytyjskie społeczeństwo było niezwykle rozczarowane znacznymi stratami poniesionymi przez ich flotę — flotę, która przez wiele lat cieszyła się opinią nieskazitelnej i niezwyciężonej maszyny bojowej. Prestiż całej Admiralicji osłabł na długi czas, a Royal Navy udało się przywrócić zszarganą reputację dopiero tuż przed wybuchem II wojny światowej.

Misja bojowa

Aby ukończyć łańcuch misji bojowych, musicie wygrywać bitwy, zdobywać bazowe PD, PD dowódcy i kredyty, a także otrzymywać baretki Spowodowanie zalania, Podpalenie oraz Trafienia w cel. Wykonywanie części łańcucha nagrodzi Was naszywkami Bitwa jutlandzka oraz Bitwa pod Skagerrak, a także kamuflażami Bitwa jutlandzka. W ramach nagrody końcowej otrzymacie jeszcze więcej takich kamuflaży, jak również flagi pamiątkowe Skagerrakschlacht oraz Bitwa jutlandzka.

Możecie ukończyć ten łańcuch misji bojowych w bitwach losowych, rankingowych, kooperacyjnych oraz w operacjach, grając okrętami z poziomów V–X.

Premie zapewniane przez kamuflaż Bitwa jutlandzka:

• −3% wykrywalności okrętu z powierzchni wody
• +4% do rozrzutu pocisków wystrzeliwanych przez przeciwnika w kierunku Twojego okrętu
• +100% PD za bitwę
• +200% wolnych PD za bitwę

Ź: WoWS EU