MiG-23M i Era 7 dla lotnictwa!
Era VII
Wraz z wydaniem nowej, dużej aktualizacji do War Thunder, opatrzonej tytułem Red Skies, wprowadzamy kolejną, siódmą już erę samolotów, by te spośród nich najnowocześniejsze miały swoje własne miejsce w hierarchii. W grupie tej znajdą się zarówno maszyny nowe, jak i niektóre już znane, a które zostaną poddane reklasyfikacji. Maksymalna wartość Klasyfikacji Bojowej w tej kategorii zostaje natomiast podniesiona do 11,0. Zmiany te pozytywnie wpłyną na zbalansowanie topowych bitew lotniczych i poszerzyć możliwości wprowadzenia do gry jeszcze nowszych maszyn, o jeszcze wyższych osiągach. Poniżej przedstawiamy planowane zmiany w charakterystyce będących już w grze samolotów:
|
|
|
MiG-23M, Myśliwiec Odrzutowy, ZSRR, era VII
Zalety
- Najwyższa prędkość maksymalna w grze
- Detektor termiczny
- Pociski R-23T o dużym zasięgu
Wady
- Ograniczona liczba pylonów
Historia
Prace nad MiGiem-23, nowym, myśliwcem taktycznym, rozpoczęły się w 1961 roku, równolegle z wprowadzeniem pierwszych wersji produkcyjnych MiGa-21. Wymagania, stawiane nowemu samolotowi, stale były poddawane zmianom, w głównym zamierzeniu miał to być samolot szybszy i lepiej niż MiG-21 uzbrojony, a jednocześnie zdolny do startu i lądowania na krótszych pasach startowych. Priorytetem jednak były osiągi — prędkość maksymalna, prędkość wznoszenia i zasięg operacyjny. Angażowanie się maszyny w regularne pojedynki powietrzne i bezpośredni kontakt z wrogiem nie były już uznawane za najczęstsze sytuacje, w jakich samolot ten będzie się znajdował, toteż bardziej niż na wytrzymałość konstrukcji, projektanci postawili na redukcję masy. W celu zapewnienia samolotowi możliwości korzystania z krótszych pasów startowych inżynierowie CAGI (Centralnyj Aerogidrodinamiczeskij Institut — ros. Centralny Instytut Aero-Hydrodynamiczny — przyp. tłum.) wykorzystali w konstrukcji samolotu skrzydła o zmiennej geometrii. Możliwe było ustawienie skrzydeł w trzech pozycjach, dla trzech trybów lotu.
Pierwsze seryjne MiGi-23 z silnikiem o ciągu 9300 kG zeszły z taśm montażowych w 1969 roku. Te maszyny, o oznaczeniu MiG-23S, sprawiały nieco problemów przy starcie i lądowaniu, na jaw wyszły także niedostatki wyposażenia radarowego i nawigacyjnego, pojawiła się też konieczność zaadaptowania samolotu do nowego uzbrojenia. W 1974 roku pojawił się MiG-23M — nowy wariant z potężniejszym silnikiem, nowym mechanizmem napędowym skrzydeł, ulepszonym wyposażeniem pokładowym i uzbrojeniem. Wersja ta stała się bazą do opracowania wielu różnych modernizacji. Samolot służył w lotnictwie ZSRR, a także w lotnictwie innych krajów — wersja eksportowana poza ZSRR była jednak uboższa pod względem wyposażenia radioelektronicznego.
Dziś, w rocznicę pierwszego lotu MiG-23, z dumą ogłaszamy dodanie legendarnego samolotu do War Thunder. MiG-23M stanie się jednym z pierwszych samolotów VII ery i najszybszym samolotem w grze w momencie wprowadzenia, dystansując nieco amerykańskiego Phantoma II i brytyjskiego Lightninga. MiG-23M posiada skrzydła o zmiennym skosie, z możliwymi do ustawienia trzema układami skrzydeł. Jednostką napędową jest silnik odrzutowy Kaczaturow/Tumanskij P29-300 o ciągu statycznym z dopalaczem 11500 kG. Samolot osiąga 2500 km/h (2,4 Ma), praktycznie przy każdej prędkości zachowując zwrotność i podatność na stery.
MiG-23M stanie się jednym z pierwszych samolotów VII ery i najszybszym samolotem w grze w momencie wprowadzenia, dystansując nieco amerykańskiego Phantoma II i brytyjskiego Lightninga. MiG-23M posiada skrzydła o zmiennym skosie, z możliwymi do ustawienia trzema układami skrzydeł. Jednostką napędową jest silnik odrzutowy Kaczaturow/Tumanskij P29-300 o ciągu statycznym z dopalaczem 11500 kG. Samolot osiąga 2500 km/h (2,4 Ma), praktycznie przy każdej prędkości zachowując zwrotność i podatność na stery. Poza doskonałymi osiągami samolot dysponuje szerokim wachlarzem uzbrojenia zarówno kierowanego, jak i niekierowanego, tak ogólnego przeznaczenia jak i wyspecjalizowanego. Poza bombami i rakietami niekierowanymi pilot MiGa-23 ma do dyspozycji kierowane pociski rakietowe Ch-23 Zwiezda (nazwa kodowa NATO AS-7 „Kerry” — przyp. tłum.) klasy powietrze-ziemia, znanych już pilotom samolotów Jak-38, a także kilka typów pocisków klasy powietrze-powietrze, wliczając zwrotny R-60 (w kodzie NATO AA-8 Aphid — przyp. tłum.), zupełnie nowy R-23 (w kodzie NATO AA-7 Apex — przyp. tłum.), w dwóch wariantach — naprowadzany radarem R-23R i naprowadzany termicznie R-23T. Detektor termiczny umożliwi pilotowi MiGa-23M zlokalizowanie śladu cieplnego pracującego silnika odrzutowego z bardzo dużej odległości i skrycie odpalić pocisk rakietowy bez wzbudzania alarmu ze strony wrogiego systemu ostrzegania przed namierzeniem przez radar. Uzbrojenie podwieszane uzupełnia uzbrojenie stałe — dwulufowe działko GSz-23L kal. 23 mm z zapasem amunicji 200 pocisków.
W porównaniu do Phantoma II MiG-23 ma mniej węzłów do podwieszania uzbrojenia, z powodu unikalnej konstrukcji skrzydeł znajdujących się pod ich częścią nieruchomą oraz pod kadłubem. Phantom góruje zatem nad MiGiem-23 udźwigiem i wznoszeniem, a MiG-23 przoduje prędkością maksymalną — choć głównie na większych wysokościach — a także posiada pociski R-23T o dosyć dalekim zasięgu. Cóż, czas sprawdzić, kto obejmie władanie nad przestworzami War Thunder!
MiG-23M i inne samoloty świeżo utworzonej VII ery będą czekać na was w nadchodzącej, dużej aktualizacji. Wypatrujcie kolejnych nowości!
Ź: War Thunder
