Testowałem nowe czołgi z paczek! – recenzja

Analiza SEO pokazuje mi, że tytuł jest mało chwytliwy i nie przyciągnie czytelników. Hehe, chyba jednak nie. 😉 Jako Rykoszetowy Community Contributor dostałem przedpremierowo dostęp do nowych czołgów z tegorocznych Operacji Świątecznych, żeby móc je dla Was zrecenzować. W tym artykule skupimy się na nowych pojazdach VIII i IX poziomu, bo to one są crème de la crème dużych pudełek. Bez przeciągania, bierzmy się do opisywania! Żaden czołg z tej edycji paczek nie jest OP, WG zrobiło zaskakująco dobrą robotę w większości przypadków, sprawiając, że maszyny są dość oryginalne, przyjemne w grze, ale przy tym zachowują balans. Rzadka jakość, ale miejmy nadzieję, że pozostanie na dłużej! Postaram się krótko opisać każdego.

Tiger-Maus – Tier IX, niemiecki HT premium

Bez wątpienia najlepszy, najprzyjemniejszy czołg z tegorocznych paczek. Odczuwalnie mobilniejszy od Mausa, z takim samym układem pancerza, tylko tier niżej i odpowiednio obniżonymi statystykami. Naturalnym rywalem dla Tiger-Mausa będą drzewkowe HT niemieckie IX poziomu. Zobaczmy, jak prezentują się te maszyny w bezpośrednim porównaniu:

Jak widzimy na załączonym obrazku statystyki Tiger-Mausa są dość zbalansowane. Mamy tutaj do czynienia z dokładnie tym samym działem co E-75, ładującym odrobinkę szybciej i z lepszymi miękkimi statystykami. W sam raz na szybkie złamanie kąta wieży, oddanie strzału i ustawienie się pod kątem znowu. Pojazd – podobnie jak Maus – wręcz wymusza na nas korzystanie z grubego pancerza bocznego i kątowanie się. 300mm pancerza wieży brzmi świetnie, jednak większość czołgów IX i X poziomu bez problemu pokona go z amunicji premium, o ile nie ustawimy go pod skosem. Warto przy tym zauważyć, że bok wieży to 150mm, a nie 210 jak w Mausie, więc pilnujcie, żeby nie ustawiać się do przeciwnika pod zbyt ostrym kątem! Podobnie sprawa ma się z kadłubem. To, czym Tiger-Maus nadrabia to ogólna zwinność tej 120-tonowej bestii. Tutaj zachęcam do wsadzenia jak najlepszej turbosprężarki; z nagród [psst, wot plus!], albo nawet za obligacje, jeśli czołg Wam się spodoba! Każda odrobina mocy sprawia tutaj kolosalną różnicę, pozwalając nowemu pojazdowi osiągnąć prędkość nawet 36km/h do przodu z najlepszą turbiną. Do tego dokładamy ulepszenie wytrzymałości czołgu (bazowa pula 1950 HP wydaje się zbyt mała jak na pojazd tych rozmiarów i widać, że to element balansujący), dosyłacz, żeby poprawić i tak najlepszą wśród swoich bezpośrednich konkurentów wartość obrażeń na minutę i gotowe. Mamy prawdziwego sidescrape’owego potwora, który zapewnia dużo frajdy z agresywnej gry z wykorzystaniem pancerza. Czy jest lepszy od E-75? Chyba niekoniecznie, jednak wymaga odrobiny więcej umiejętności, szczególnie podczas przemieszczania się. Czy jest zbyt słaby? Absolutnie nie! Bawiłem się za jego sterami przednio i spodziewam się, że to może być pierwsza premka IX poziomu, którą będę śmigał regularnie dla zabawy.

Ob. 752 – Tier IX, radziecki HT Premium

Mówiąc szczerze – z tym czołgiem mam najwięcej problemów. Nie jest to typowy radziecki brawler, a dość mobilny HT z magazynkiem. Chciałoby się go porównać z Emilem II, ale te maszyny są tak bardzo różne, że trudno mi się na to patrzy. Może troszkę łatwiej byłoby złapać podobieństwo do T54E1, ale to też nie to… Mimo wszystko, rzućmy okiem przynajmniej na statystyki w jakimkolwiek odniesieniu:

Spoglądam na te statystyki i trudno mi pojąć, co się tutaj wydarzyło. Przede wszystkim – Ob. 752 ma DPM rodem z VIII tieru. Nawet T-832 z porównania niżej radzi sobie w tym temacie lepiej! Mówimy tutaj o 3 strzałach po 390 obrażeń, oddzielonych 3,2s, a później dość długim, niemal trzydziestosekundowym ładowaniu magazynka, nawet z modułami i dobrą załogą. To za małe obrażenia na minutę, żeby wywierać stałą presję na przeciwników w walce pozycyjnej, ale też niewystarczające do wyjechania na pewniaka i zmasakrowania przeciwnika jednym magazynkiem. Do tego dochodzi dość niska podstawowa penetracja, mały magazyn amunicji, absolutnie paskudny czas celowania… No nie, działo nie jest jego mocną stroną. To może mobilność? Otóż nie. Stosunek mocy do masy – najgorszy z porównywanej trójki. Prędkość maksymalna – najgorsza. Prędkość cofania – również najgorsza. Zwrotność? Najgorsza. Odrobinę ratunku dają tutaj niewielkie opory gruntu, ale jest po prostu słabo. No to w takim razie pancerz! Na papierze mówimy tutaj o 195mm na kadłubie i szalonych 330mm na wieży! Świetne wartości, szczególnie z dość twardym bokiem kadłuba (140mm). Niestety i tutaj rzeczywistość weryfikuje rewelacyjne wartości. Ogromne kopułki na wieży zapewniają jedynie 180mm pancerza, dach wieży to 35mm, więc nawet działa 120mm wchodzą w tę niską sylwetkę jak w masło. Odrobina „golda” i cały czołg poza okrągłą osłoną oscylującej wieży świeci się nam na zielono. Trudno w kilku grach, które poświęciłem temu czołgowi było mi znaleźć dla niego sensowne zastosowanie w bitwie. W stadzie nie wystarczało mu DPMu, w walce na blisko brakowało pancerza, nie nadążał za bardziej mobilnymi czołgami przy próbie flankowania. Nie jest to maszyna kompletnie do niczego. Oferuje bardzo przyjemne 8 stopni depresji działa, przy schowanym kadłubie kopułki z dystansu wydają się niewielkie, a pociski APCR oferują sensowne 310mm penetracji przy bardzo niezłej prędkości. Gdyby wyrównać jego statystyki i wrzucić na VIII poziom jako alternatywę dla IS-3A – widziałbym dla niego miejsce. Jako czołg IX poziomu raczej będzie się w moim garażu kurzył. Ogram go w najbliższym czasie bardziej, może zrozumiem, co jest z nim albo ze mną nie tak i zmienię zdanie.

Type 63 – Tier VIII, japoński HT Premium

Będę szczery – Type 63 to chyba moje najmilsze zaskoczenie w tegorocznych paczkach. Tak jak spodziewałem się, że Tiger-Maus będzie przyjemny, tak tutaj bałem się kolejnego papierowego HT bez DPMu. Jak dobrze czasem się pomylić! Ten pojazd to zapowiedź nowej linii japońskich czołgów ciężkich z mechaniką przegrzewania działa. W skrócie – można strzelać szybciej, ale mniej celnie, albo zaczekać kilka sekund dla osiągnięcia snajperskiej precyzji. Długo myślałem nad porównaniem dla tego czołgu. Zdecydowałem się na hulldownową premkę z taką samą alfą – T-832 i reprezentanta hulldownowych czołgów drzewkowych – Caernarvona, uchodzącego aktualnie za jeden z najlepszych ciężkich VIII tierów.

Pierwsza rzecz – nawet bez czekania na poprawę celności mamy tutaj bardzo słaby DPM. Spójrzcie, jak bardzo odlatuje do innej rzeczywistości Caernarvon! Mamy za to 230/290 penetracji na pociskach AP/HEAT, bardzo dobre miękkie statystyki działa (o ile nie jeździmy!), niezły czas celowania i POWALAJĄCĄ celność przy maksymalnym skupieniu i schłodzonym dziale. Efekt jest odczuwalny już na samym początku starcia, schłodzony celownik błyskawicznie maleje do rozmiarów godnych snajperskich TD X poziomu i pozwala bić z zaskakującą precyzją nawet po najmniejszych słabych punktach przeciwnika zza bezpiecznej osłony. Tutaj w sukurs przychodzi też zawieszenie hydropneumatyczne i 12 stopni depresji działa. Pancerz kadłuba i boczny są raczej symboliczne, jednak przód wieży mimo niewielkiej wartości 175mm (a nawet 150mm na oscylującym fragmencie wieży) jest ustawiony pod takim kątem, że jedynym, niewielkim słabym punktem od przodu staje się miejsce mocowania działa. Pancerz wieży przywodzi trochę na myśl Kranvagna, gdzie przód wieży wydaje się niemal nieprzebijalny, ale nawet odrobina kąta radykalnie zmienia sytuację. Tutaj jest odrobinę lepiej, ale dalej trzeba mocno uważać na flanki i kadłub. Mobilność – bardzo dobra jak na czołg ciężki. Daje radę dojechać do typowych pozycji, w których można schować kadłub, a potem niemiłosiernie kara z góry albo z daleka. Mnóstwo frajdy! Trzeba jednak uważać na niewielką pulę punktów życia i dość niespodziewaną, dużą wadę, o której można nie pomyśleć – okropnie słabą elewację działa. Bardzo fajna zabawka, znowu nie OP, przede wszystkim ze względu na marny DPM, ale charakteryzująca się równą wydajnością i łatwym stylem gry. Na pewno przynajmniej co jakiś czas będzie na nim zarabiane!

XM66F – Tier VIII, Amerykański TD Premium

Może nie ma tak genialnego DPMu jak TS-5, ale oferuje lepszą mobilność, odrobinę wychyłu wieży… Zresztą spójrzcie sami!

Obrażenia na minutę – dalej robią wrażenie. 232/276mm penetracji na AP/APCR sprawia, że czasem potrzebujemy jednak załadować troszkę złota. Jest odczuwalnie gorzej, niż na TS-5, ale nie na tyle, żeby nie wymienić tego elementu jako zalety. XM66F jest za to znacznie celniejszy od swojego bezwieżowego kolegi, mimo, że celuje dłużej. Profil działa i mobilności nowego niszczyciela czołgów sugerują raczej dynamiczną walkę pozycyjną, może nawet z odrobiną wsparcia z dystansu, niż agresywne, ale jednak znacznie wolniejsze natarcia TS-5. Do dyspozycji mamy naprawdę niezłą mobilność, dość twardą (ale pod żadnym pozorem nie niezniszczalną!), przerośniętą wieżę na malutkim, miękkim kadłubie. Dużą zaletą jest tu bez wątpienia 10 stopni depresji działa, pozwalające chować większość sylwetki i odsłaniać tylko to, co najtwardsze. Nie ma się co dużo rozpisywać – solidny, dość uniwersalny TD z ograniczonymi kątami wychyłu wieży, zapewniający porządne wsparcie ogniowe dla sojuszników. Spokojniejsza, bardziej stonowana wersja agresywnego TS-5. Można go dość łatwo kontrować na blisko, z drugiej strony potrafi być irytujący, kiedy gra nim ogarnięty przeciwnik. Pancerz to raczej miły dodatek niż baza, na której budujemy swoją grę. Gra się przyjemnie, w miarę prosto, z chęcią raz na jakiś czas przejadę się nim do bitwy.

GSOR 1010FB – Tier VIII, brytyjski MT Premium

Ej no, ten czołg jest już w grze od kilku miesięcy, wszyscy wiemy, jak się sprawdza. Przeciętniak, mobilny snajper z niskim DPMem. W rękach doświadczonego gracza potrafi podobijać przeciwników, kompletnie nie nadaje się do walki na blisko. Nie daj się spotnąć, kąsaj wroga z daleka i tyle. Jest milion jego recenzji, testów i streamów z jego udziałem, zresztą pewnie większość z Was widywała go w bitwach. Nie? Ciekawe w takim razie, czemu tak mało ludzi nim gra… Czyżby nie był specjalnie mocny? 🙂

PODSUMOWANKO

W tym roku dostajemy pulę mocno zróżnicowanych, ciekawych, wyróżniających się czołgów. Każdy znajdzie wśród nagród coś dla siebie. Mamy grywalnego super HT, mamy dziwne radzieckie coś, jeśli lubicie takie dziwne rzeczy, jest nowa mechanika i mocny hulldownowy, mobilny HT, uniwersalny TD i odgrzewany kotlet kołowy, który chyba się nie sprzedał, więc zapycha się nim paczuchy. NIE dostajemy za to psujących grę i zabawę czołgów typu BZ-176 z zeszłego roku i jestem z tego faktu niezmiernie zadowolony. Nie musicie wydawać pieniędzy, ale jeśli to zrobicie to są dość duże szanse, że traficie na przyjemną zabawkę!