Wersja 1.19: Object 283, KV-1SA, 🇮🇹 Lion, 🇺🇸 T54 Heavy Tank i 🇫🇷 Char Mle. 75

Garść zdjęć i charakterystyk po zmianach.

Object 283

— Object 283 to szkic czołgu średniego opracowany przez Instytut Badawczy Nr. 100 w połowie lat 60. XX wieku. Początkowe plany zakładały pojazd z odlewanym kadłubem, centralnie umieszczoną jednostką napędową i przedziałem załogi umieszczonym z tyłu. Planowano również montaż stereoskopowego dalmierza. Projekt porzucono we wczesnym etapie prac.

Radziecki czołg średni premium IX poziomu z wieżą umieszczoną z tyłu. Dobry pancerz i wytrzymałe boki pozwalają odwrócić tym pojazdem przebieg bitwy oraz zaskoczyć przeciwnika sporą żywotnością. Jego niska sylwetka i skuteczne działo pozwalają realizować taktykę zasadzek na otwartych przestrzeniach z odpowiednim schronieniem.

Niska sylwetka i dobry pancerz

KV-1SA

— Od 1941 roku G. W. Barabasz, profesor z Wojskowej Akademia Mechanizacji i Motoryzacji RChAC, zaprojektował przynajmniej 5 wariantów zmechanizowanych systemów ładowania dla radzieckich pojazdów bojowych. W lipcu 1943 roku zaproponował swoje najbardziej zaawansowane rozwiązanie ładowania pocisków, które było w stanie ładować 12–18 pocisków na minutę i było oparte na czołgu KV-1S. Czołg ten otrzymał ulepszoną wieżę z dwoma włazami po bokach służącymi do załadunku pocisków i z ulepszoną tylną wnęką do przechowywania amunicji. Pociski znajdowały się również w zmechanizowanym stojaku na dole przedziału bojowego pod działem. Jako że ten mechanizm nie był w pełni automatyczny, w załodze nadal musiał być ładowniczy. Przedstawiciele GABTU z Armii Czerwonej odrzucili sugestie inżyniera, nie zadając sobie nawet trudu, by sprawdzić ten mechanizm, a na początku 1944 roku mechanizm do dział kal. 76,2 mm nie miał już znaczenia. Po wojnie G. W. Barabaszowi udało się zabezpieczyć prawa autorskie do kilku z jego propozycji. Później jego pomysły były prawdopodobnie brane pod uwagę przez kolektywy projektowe tworzące mechanizmy ładowania do radzieckich czołgów w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych.

Radziecki czołg ciężki V poziomu. Jedyny pojazd na tym poziomie z odwróconym automatem ładującym na wiele pocisków. Ta unikalna cecha pozwala zademonstrować niewiarygodną skuteczność podczas szybkiego zadawania uszkodzeń przeciwnikom lub wspierania sojuszników ogniem.

Odwrócone automatyczne przeładowanie i dobra szybkostrzelność

🇮🇹 Lion

— Po wojnie Włochy podjęły decyzję o wytwarzaniu produktów na licencji oraz z powodzeniem opanowały produkcję czołgów Leopard 1 i M60 Patton. W tym samym czasie kontynuowali prace rozwojowe nad własnymi pojazdami bojowymi, ale bazowały one w stopniu znacznym na projektach obcych. Debiutancki model własnego pomysłu otrzymał nazwę Lion. Pomimo pewnych podobieństw do pojazdów Leopard 1 oraz Leopard 1A3, różnił się od nich znacząco, zwłaszcza w pod względem wieży. Pierwsze próby czołg przeszedł w 1977 r., ale nigdy nie wszedł do produkcji masowej. Po wprowadzeniu w 1978 r. bardziej zaawansowanej konstrukcji Leopard 2, Lion został uznany za zbędny. Mimo tego uważany jest za ważny element w produkcji rodzimych pojazdów, którego realizacja umożliwiła zdobycie ogromnego doświadczenia i powstanie rozwiązań zastosowanych w późniejszych pojazdach opancerzonych.

Specjalny włoski czołg średni X poziomu. Patrząc na Liona, można dostrzec cechy powojennych pojazdów niemieckich. Czołg wyposażono w potężne i celne działo, a także system automatycznego przeładowania pozwalający na niewiarygodną skuteczność w ogniowym wspieraniu sojuszników.

Świetne działo i system automatycznego przeładowania

🇺🇸 T54 Heavy Tank

— Jest to projekt amerykańskiego czołgu średniego, później przeklasyfikowanego na ciężki. Opracowany w połowie lat 50. XX wieku bazował na masowo produkowanym czołgu M48, ale miał oryginalną wieżę. Były również plany wyposażenia tego pojazdu w zmechanizowany system ładowania, ale zostały porzucone. Ostatecznie prace nad nim zostały przerwane na etapie modelowania na rzecz bardziej obiecujących projektów.

Amerykański czołg ciężki IX poziomu z typowymi możliwościami bojowymi i znaną sylwetką pojazdów amerykańskich. W odróżnieniu od innych mu podobnych, T54 Heavy Tank ma dobre kąty podniesienia i opuszczenia lufy, co pozwala mu zajmować najbardziej dogodne pozycje na mapie. Niezłe działo jest również skuteczne w pojedynkach pozycyjnych.

🇫🇷 Char Mle. 75

— Prace nad tym czołgiem rozpoczęto w 1975 roku. Był wyposażony w hydropneumatyczne zawieszenie i dodatkowe rolki, które w rzeczywistości służyły jako koła pojazdu. Pod tym względem Char Mle 75 był podobny do innych obiecujących francuskich pojazdów opancerzonych. Jego wieża, zgodnie z modą w tym czasie, miała najniższy możliwy profil. W wyniku tego cała załoga była umieszczona w kadłubie. Czołg musiał być więc wyjątkowo kompaktowy i bardzo zwrotny.

Francuski czołg lekki IX poziomu posiadający dwie wyróżniające cechy na raz: silnik z turbiną gazową i mechanikę strzałów seryjnych. Dzięki nim pojazd idealnie sprawdza się w roli mobilnego zwiadowcy i łowcy czołgów lekkich przeciwnika.

Mechanika strzałów seryjnych i silnik z turbiną gazową