Dziś w Superteście: M4A2 T-34, 🇬🇧 Matilda LVT, 🇩🇪 Pz.Kpfw. M15 i Pz.Kpfw. 35 R, cz. 2

Przybywam aby trochę rozwiać wątpliwości, które tutaj zaczeły się pojawiać odnośnie wiarygodności zaprezentowanych pojazdów.

Poprosiliśmy nasz zespół historyków o trochę więcej informacji, tak więc:

„1943-44 roku, Centralne Biuro Projektowe Artylerii (CBPA) badało kwestię poprawy charakterystyki czołgów będących częścią Armii Czerwonej. Głównym założeniem tych badań była kwestia uzbrojenia. Oprócz innowacyjnych projektów, nad którymi pracowało owe biuro projektowe, zajmowało się również kwestią montowania potężniejszego uzbrojenia na pojazdach, które zostały dostarczone w ramach umów Lend Lease’u. Prekursorem prac w tej dziedzinie było Biuro Projektowe Fabryki №92, które to później zostało włączone w strukturę CBPA. Na początku rezultatem były czołgi Matilda oraz Valentine, uzbrojone w Sowieckie działa. Pojazdy te przeszły wszystkie testy, aczkolwiek nigdy nie trafiły do masowej produkcji.

Główną rolę w CBPA odgrywał inżynier A.S. Chasovnikov. W 1944 roku, zaprezentował on projekt, który polegał na wyposażeniu zagranicznych czołgów z rodzimymi systemami uzbrojenia. Jedną z tych propozycji była konwersja Amerykańskiego czołgu M4A2 medium tank, która zakładała zamontowanie wieży z średniego Sowieckiego czołgu T-34. Wieża ta miała zostać wyposażona w 85mm działo przeciwczołgowe. Teoretycznie, CBPA miało już doświadczenie w montowaniu 85mm dział w standardowych wieżach czołgowych, dodatkowo wiosną 1942 roku, opracowano projekt 85mm działa czołgowego oznaczonego mianem „ZIK-1”, które mogło zostać, po ówczesnej obróbce, zamontowane w jażmie „F-34”.

Pomysł ten był rozważany podczas spotkania, które odbyło się 15 lutego, 1944 roku z inicjatywy Pułkownika E.A. Kulchitskiego. Podczas ów spotkania, projekty Chasovnikova spotkały się z dużą dozą krytyki, częściowo sprawiedliwą. Tym samym, projekty Chasovnikova nie powinny być postrzegane jako jedyna inicjatywa w tym temacie.”