Armada: HMS Exeter

HMS Exeter, rzadki i wyróżniający się przykład brytyjskiego ciężkiego krążownika nareszcie znalazł swoje miejsce w World of Warships, na które dzięki swemu wkładowi historycznemu i technicznemu w pełni zasłużył.

Pierwszy okręt tego typu, który uświetnił szeregi Royal Navy w naszej grze, Exeter V poziomu otwiera przed dowódcami krążowników i z fanami brytyjskich okrętów wojennych nowe możliwości rozgrywki. Dlaczego więc Exeter ma takie znaczenie historyczne? W jakie uzbrojenie został wyposażony? Jak radzi sobie w grze? Czas się przekonać!

Opowieść o Exeterze

Jako drugi i ostatni ukończony krążownik klasy York, HMS Exeter wszedł do służby w Royal Navy w 1931 roku. Z powodu brytyjskiego upodobania do tańszych lekkich krążowników oraz ograniczeń nałożonych przez międzynarodowe traktaty morskie, stał się również ostatnim ciężkim krążownikiem zbudowanym przez Brytyjczyków. Jako krążownik, Exeter zaprojektowano pod kątem maksymalnej wszechstronności: rozwijał on wysoką prędkość maksymalną do zwiadu i miał spory zasięg pływania, co pozwalało mu na przeprowadzanie samodzielnych operacji. Do tego wyposażono go w uzbrojenie na tyle potężne, by w pojedynkę przetrwał potyczki na otwartym morzu.

Do takiej właśnie potyczki doszło w grudniu 1939 roku, zaledwie kilka miesięcy po rozpoczęciu drugiej wojny światowej. Po zidentyfikowaniu niemieckiego „pancernika kieszonkowego” Admiral Graf Spee jako winnego zatopienia kilku brytyjskich statków handlowych na południowym Atlantyku Brytyjczycy wysłali swoje eskadry, które miały za zadanie go namierzyć. 13 grudnia Exeter, wraz z okrętami klasy Leander – Ajax i Achilles, ostatecznie zakończył dwumiesięczne poszukiwania u wybrzeży Urugwaju. Wydarzenia, które znamy pod nazwą bitwy u ujścia La Platy, zostały rozpoczęte ostrzałem Exetera poprzez działa Grafa Spee o kal. 283 mm, co doprowadziło do unieruchomienia dwóch z trzech wież, a także wyłączenia jego wewnętrznych systemów komunikacji oraz wykrywania samolotów. Jednak zniszczony, dymiący się i przechylony Exeter nie zaprzestał pogoni. W końcu udało mu się zadać śmiertelny cios słynnemu niemieckiemu korsarzowi, który umknął do neutralnego Montevideo, gdzie kilka dni później został osaczony i zatopiony przez własną załogę.

Exeter przeszedł zaawansowaną modernizację i wkrótce po tym jak Japonia włączyła się do wojny okręt ten został przeniesiony do Azji Południowo-Wschodniej, gdzie otrzymał zadanie wsparcia sił aliantów w celu obrony przed inwazją Japończyków. W ramach tej operacji dołączył do amerykańsko-brytyjsko-holendersko-australijskiej floty (ABDAFLOAT): pospiesznie stworzonego wielonarodowego dowództwa sił marynarki wojennej, które miało za zadanie nękać japońskie floty inwazyjne. Popołudniem 27 lutego 1942 roku, Exeter starł się ze Wschodnim zespołem uderzeniowym w pierwszej bitwie na Morzu Jawajskim. Podczas bitwy, która zakończyła się ogromną klęską aliantów i skutkowała utratą dwóch krążowników oraz trzech niszczycieli, kotłownia Exetera została trafiona pociskiem o kal. 203 mm wystrzelonym przez japoński ciężki krążownik, co zmusiło okręt do ucieczki pod zasłoną dymną we wczesnej fazie walki. W obliczu zbliżającej się klęski sił ABDA, Exeter wraz z brytyjskim i amerykańskim niszczycielem podjęli próbę ucieczki w stronę brytyjskiego Cejlonu (Sri Lanki) w celu dokonania napraw. Niemniej jednak zostali dogonieni przez te same japońskie siły inwazyjne, które napotkali wcześniej, a Exeter ponownie został potraktowany ciężkim ostrzałem artyleryjskim, zanim ostatecznie dosięgnęły go dwie torpedy. Okręt dzielnie odpłacił się swymi działami o kal. 203 mm w najlepszy możliwy sposób, lecz wkrótce potem zatonął.

Odtworzenie Exetera

W World of Warships Exeter został przedstawiony tak, jak był wyposażony podczas bitwy na Morzu Jawajskim, już po modernizacji, którą przeszedł po starciu z Grafem Spee. Co za tym idzie, możemy zobaczyć poszerzony mostek nadbudówki, a także dodatkową artylerię przeciwlotniczą pomiędzy mostkiem a przednim masztem. Same maszty zostały wymienione na stabilniejsze, trójnożne, w przeciwieństwie do wersji słupowej, jaką początkowo posiadał Exeter.

Uzbrojenie główne: sześć dział 203 mm/50 BL Mk VIII w trzech wieżach dwudziałowych, dwie przednie – w tym jedna w superpozycji – a także jedna na rufie. Działa zostały początkowo projektowane z myślą o uniwersalnej roli, lecz ich prędkość podnoszenia okazała się zbyt niska do radzenia sobie z szybszymi samolotami w końcówce lat 30. XX wieku. Podsumowując, były to całkiem solidne działa, które brały udział, w niewielkim stopniu, w obronie wybrzeża Cieśniny Kaletańskiej.

Uzbrojenie dodatkowe: osiem dział uniwersalnych 102 mm/45 QF Mk XIX w stanowiskach dwudziałowych: po dwie po każdej ze stron nadbudówki okrętu. Działa te znalazły szerokie zastosowanie w Royal Navy w czasie II wojny światowej. Mimo iż niczym się nie wyróżniały, znane były z rzetelnego wykonywania powierzonych im zadań.

Obrona przeciwlotnicza średniego zasięgu: szesnaście działek 40 mm Vickers 2-pdr. Mk VIII pom-pom w dwóch ośmiodziałowych stanowiskach. Każde działo z osobna miało niesamowitą szybkostrzelność dochodzącą do 100 pocisków na minutę. Obsługą ośmiodziałowego stanowiska wymagała ośmioosobowego zespołu.

Torpedy: sześć wyrzutni 533 mm w dwóch potrójnych stanowiskach po każdej ze stron okrętu, wykorzystujących torpedy Mk VII. Weszły one do służby w Royal Navy w 1916 i były wykorzystywane przez całą II wojnę światową. Długość 7,7 m czyniła je niemal o 2 m dłuższymi niż najwyższa żyrafa w historii – George.

Dowodzenie Exeterem

Podczas szkolenia dowódcy do roli kierującego HMS Exeter możecie wziąć pod uwagę kilka opcji. Na początek 10-punktowy dowódca sprawdzi się w takiej konfiguracji:

W późniejszej fazie 19-punktowy dowódca może obrać dwie ścieżki, w zależności od Waszych preferencji:

• Budując na podstawie poprzedniego 10-punktowego dowódcy możecie pogłębić specjalizację Exetera, aby zmaksymalizować ciągłe uszkodzenia i uszkodzenia eksplozji pocisków obrony przeciwlotniczej. Co więcej, dostęp do licznych i przydatnych sprzętów eksploatacyjnych pozwala na poświęcenie 2 punktów umiejętności na Wszechstronność, co umożliwi zredukowanie czasu odnawiania.
• Alternatywą może być Strzelec wyborowy oraz Wszechstronność na drugim poziomie, w zamian za Ostatni bastion oraz Przypływ adrenaliny. Pierwszy z wymienionych pozwoli na wyjście z tarapatów, gdy Wasz silnik lub ster zostanie uszkodzony, drugi zaś zwróci wszystkie otrzymane przez Was uszkodzenia przeciwko wrogowi, skracając Wasz czas przeładowania w zależności od utraconej puli punktów wytrzymałości.

Wyposażenie Exetera

Oprócz Grupy naprawczo-ratunkowej, Exeter ma dostęp do trzech innych sprzętów eksploatacyjnych. Po pierwsze można wykorzystać Grupę naprawczą, która znacznie podnosi żywotność okrętu. Pozostałe dwa sprzęty eksploatacyjne – Sonda hydroakustyczna oraz Myśliwiec – mogą być umieszczone na trzecim i czwartym miejscu. Sprawdzają się w wykrywaniu torped, ukrytych przeciwników lub wrogich samolotów, co umożliwia unik lub skontrowanie ataku.

Gdy mówimy o ulepszeniach, możecie wykorzystać trzy miejsca, aby wyspecjalizować Exetera jeszcze bardziej. Dobrym wyborem może być:

Rozgrywka Exeterem

• Jak na brytyjski krążownik, Wasz pancerz nie należy do najgrubszych, dlatego musicie wciąż obserwować położenie pancerników przeciwnika na mapie. Unikajcie żeglugi wprost w krzyżowy ogień wroga, a także nie dajcie się złapać w momencie odsłonięcia burty.
• Pozycjonowanie jest kluczowe: wybierajcie swoje cele (zazwyczaj inne krążowniki) i powalczcie z nimi na średnim oraz długim dystansie, aby uzyskać zadowalające efekty.
• Wasze torpedy mają zasięg 8 km i mogą być używane na wiele sposobów dzięki możliwości pojedynczego wystrzału zamiast salwy. Mimo iż nie macie dostępu do jednoczesnego wystrzału torped, mogą się one okazać nieocenione jako środek zapobiegawczy, który zmusi Waszych wrogów do odsłonięcia lub niewygodnego ustawienia się.

Źródło: Portal WoWs