Profil maszyny: Flakpanzer IV (3cm) Kugelblitz

• Zarys historyczny

W kwietniu 1944 roku planowano stworzyć skuteczną obronę przeciwlotniczą w odpowiedzi na stale rosnące skutki bombardowań Rzeszy. Proponowano stworzenie pojazdu bazującego na podwoziu Panzer IV Ausf H uzbrajając go w podwójne działko MK 30 mm (MK – Maschinenkanon) 303 „Doppelflak”/”Brunn” wykonane specjalnie przez zakłady Rheinmetall jako wyposażenie łodzi podwodnych U-Boot Typ XXI. Plan zakładał osadzenia uzbrojenia w pełnej, zamkniętej sferycznej wieżyczce. Prace nad projektem wspólnie podjęły zakłady Rheinmetall oraz Daimler-Benz. Start produkcji planowany był na sierpień 1944 roku.

Na pierwszym prototypie Daimler-Benz, zamontowano zmodyfikowaną wieże wprost z U-Boota uzbrojoną w podwójne działko. Testy zostały podjęte, lecz problemem okazały się niewystarczające osiągi maszyny. Dodatkową sprawą był fakt pierwszeństwa dostaw działek MK303 30 mm oraz wież dla Kriegsmarine. Twórcy postanowili wykorzystać stare działka 30 mm MK103/38, wykorzystywane między innymi jako uzbrojenie w samolotach Hs 129 oraz Do 335 Pfeil (Strzała). Broń była już aliantom dobrze znana pod nazwą Jaboschreck (pogromca bombowców/myśliwców). W listopadzie 1944 pierwszy, prawdziwy prototyp został wyprodukowany z obiecującym skutkiem, więc planowaną produkcje miano rozpocząć w marcu 1945 z ilością 30 sztuk/miesiąc.

Prawdopodobnie 2 z 5 prototypów zostało dostarczone do Panzerflak Ersatz und Ausbildungs Abteilung (Przeciwlotniczy Batalion Treningowy) w Ohrdrufie, lecz nie udokumentowano faktycznego ich użycia. Niektóre źródła podają, jakoby 3 pojazdy walczyły w Bitwie o Berlin.

Kugelblitz (pol. piorun kulisty) mieścił 5 załogantów, chroniąc ich pancerzem wahającym się od 10 do 80 mm. W wieży znajdowało się trzech ludzi, wliczając w to dwóch działonowych oraz dowódcę.

Niska sylwetka, wysoka mobilność (38 km/h maksymalnie), wspaniała szybkostrzelność na poziomie 700 strzałów na minute oraz zasięg działa wynoszący 5700 metrów, sprawiał, iż Kugelblitz mógł stać się jednym z najgroźniejszych systemów kontrolowania nieba na III Rzeszą.

Amunicja, znana jako Minengeschoss  30 mm była bronią o wręcz przerażających efektach. Do uziemienia wrażego samolotu potrzebowano od 3 do 4 strzałów. Jednakże zapas pozwalał na 90-sekundowy ostrzał ogniem ciągłym, po czym specjalny wóz zaopatrzeniowy musiał ją dowozić.

Planowano również wersję uzbrojoną w 2x30mm oraz 2x20mm. 20 mm działka miały służyć jako wyznacznik odległości, po czym główna salwa następowała z „trzydziestek„. Co warto nadmienić to fakt, iż naukowcy w nazistowskich Niemczech testowali wariant z radarem oraz skanerem podczerwieni.

• W grze

Piorunek, „Kugelcancer”, szatkownica, „Hellcat Slayer” i wiele innych określeń przywarły do tego stworzenia. Umiejscowiony na V erze, dawniej IV. Klasyfikacja bitewna 7.0, dawniej 6.7. Koszt badania wynosi 200.000 RP.

Więc jak opisać ten pojazd? Weźmy działka z Hortena Ho229, wsadźmy je do w pełni obrotowej kulistej wieży, te osadźmy na podwoziu Panzera IV H, dajmy mu zrzut artyleryjski i voilà!. Mamy magiczny deszcz. Jeszcze dajmy mu taśmę amunicyjną z 1 na 3 pociskiem HVAP-T. Niby nie wiele mogłoby się wydawać. Jeśli wziąć pod uwagę jego szybkostrzelność robi nam się już całkiem morderczy pojazd. Jeśli tylko natrafimy na zaprawionego w boju gracza, który gra „pelotkami” mamy przepis na Czyste Niebo. Jest to o tyle upierdliwe, iż w przypadku gdy zginiemy, zawsze możemy wziąć działko p.lot, tak więc spam Kugli w bitwie to powszechny widok.

Przeciwników możemy ostrzeliwać po lufach, gąsienicach, w niektórych przypadkach, celujemy nawet w sam czołg (tj. Hellcat, Slugger, Object 906, M56 i reszta krochmalonej ferajny). Z początku wadą może być obrót wieżyczki, ale już po wybadaniu stosownej modyfikacji i przeszkoleniu naszego działonowego w perku „Celowanie” (który umożliwia szybszy obrót wieży oraz namierzanie w pionie i poziomie jednocześnie, a nie jak ma to miejsce na nie wyszkolonym celowniczym- pierw obrót, potem uniesienie działa) dostańmy broń, która jest w stanie zniszczyć każdy czołg w grze, gdy zbliżymy się dostatecznie blisko. To właśnie z tego powodu został przeniesiony na V erę i o 0,3 oczka klasyfikacji w górę.

Z zalet można wymienić szybkostrzelność, mobilność, siłę ognia w stosunku do każdego rodzaju samolotów oraz znakomitej większość nieopancerzonych pojazdów. Minusem mogą być łatwe w przegrzaniu lufy przy strzelaniu ogniem ciągłym (seria 1-sekundowa jest optymalna, działka tracą swoją celność po około 11 sekundach ciągłego ognia), pancerz, który na tym tierze ni jak ma się do protekcji załogi, mozolny grind podzespołów oraz łatwopalność. Jednak jako przejście do następnego pojazdu, jakim jest V erowy Gepard, sprawuję się bardzo dobrze. Nic tylko grindować.

Nowość w pathu 1.94!