Biografia admirała Kuzniecowa

Nikołaj Gierasimowicz Kuzniecow (1904–1974) był niesamowitym morskim dowódcą i politykiem. Zdołał ocalić radziecką flotę na początku II wojny światowej, skutecznie nią dowodził w trakcie wojny, a także znacznie przyczynił się do jej rozwoju w latach pokoju.

Dzielny, asertywny oraz wnikliwy Kuzniecow prowadził życie pełne chwały, które pełne było zarówno zwycięstw, jak i porażek. Ten artykuł przedstawia kilka najważniejszych faktów z jego biografii.

Początek kariery

Nikołaj Kuzniecow urodził się 11 (24) lipca w rodzinie Gierasima Fiodorowicza Kuzniecowa, chłopa z wioski Miedwiedki, obecnie w rejonie kotłaskim, obwodu archangielskiego. W 1917 roku Kuzniecow został zatrudniony jako doręczyciel w Porcie w Archangielsku, a w 1919, w wieku 15 lat, dołączył do Morskiej Floty Północnej Dwiny. Młody Kuzniecow musiał dodać dwa lata do swojego prawdziwego wieku, aby zostać tam przyjęty. Na pokładzie okrętów floty, brał udział w bitwach na froncie archangielskim podczas wojny domowej.

W ciągu następnych 20 lat Nikołaj Kuzniecow przeszedł długą drogę od swojego skromnego początku jako uczeń szkoły morskiej, aż po zaszczytne stanowisko admirała radzieckiej marynarki.

W 1920 roku, Kuzniecow został wysłany na szkolenie wstępne do Szkoły Morskiej, gdzie został następnie przeniesiony w 1922 roku. Po ukończeniu jej w 1926 Kuzniecow rozpoczął służbę na stanowisku dowódcy Floty Czarnomorskiej. Pierwszym punktem jego służby okazał się w 1929 roku radziecki krążownik Czerwona Ukraina, gdzie kolejno służył na stanowiskach dowódcy baterii artylerii, dowódcy kompanii i starszego oficera pokładowego. W 1932 roku został oficerem wykonawczym krążownika Krasnyj Kawkaz, a w roli dowódcy powrócił na Czerwoną Ukrainę w listopadzie roku 1933. W 1937 Nikołaj Kuzniecow został Kapitanem 1. Ranga (kapitanem 1. stopnia), a także podkomendantem Floty Pacyfiku, po czym został jej dowódcą w roku 1938, a następnie w 1939 został ustanowiony komisarzem ludowym Marynarki Wojennej ZSRR. To właśnie na stanowisku Komisarza Ludowego wniósł wielki wkład we wzmocnienie siły militarnej Marynarki Wojennej przed II wojną światową. Kuzniecow został w 1940 roku awansowany do stopnia admirała za swą służbę.

II wojna światowa

W przeddzień wybuchu wojny Nikołaj Kuzniecow krytycznie ocenił sytuację międzynarodową i zdał sobie sprawę, że napięte relacje z Niemcami mogą wkrótce doprowadzić do otwartego konfliktu. Dzień przed atakiem Niemców na ZSRR w czerwcu 1941 roku, admirał rozkazał wszystkim flotom przejść w stan gotowości bojowej. Dzięki temu w nocy z 21 na 22 czerwca po zgłoszeniu prawdopodobnego ataku wszystkie radzieckie siły morskie były gotowe go odeprzeć. Przed świtem niemieckie samoloty zostały przywitane srogim ostrzałem ze strony czarnomorskiej obrony przeciwlotniczej. Po nieprzyjacielskiej szarży na Sewastopol Kuzniecow rozkazał wszystkim flotom rozpoczęcie rozkładania zapór minowych, zgodnie z opracowanym planem, co w znacznym stopniu spowolniło działania wrogiej armii. Bez wątpienia można stwierdzić, że zdecydowane działania admirała pozwoliły flocie uniknąć poważnych strat. Podczas wojny admirał stale odwiedzał okręty i fronty walk. Pod jego dowództwem flota zdołała zapobiec inwazji morskiej na Kaukaz. W 1944 Kuzniecow otrzymał rangę admirała floty, a w 1945, został uhonorowany tytułem Bohatera Związku Radzieckiego, najwyższym tytułem honorowym w ZSRR.

Okres powojenny

To jednak nie wszystkie zasługi Kuzniecowa. Głównym powojennym celem była budowa nowej, nowoczesnej marynarki wojennej, a także jej restrukturyzacja, z wzięciem pod uwagę doświadczenia zdobytego podczas II wojny światowej. Pod kierownictwem admirała stworzono dziesięcioletni program budowy okrętów, w którym Kuzniecow określił kierunek rozwoju marynarki.

Nikołaj Kuzniecow zaliczył wiele wzlotów i upadków podczas swojej kariery w związku z częstymi konfliktami z najwyższymi rangą członkami partii komunistycznej. W styczniu 1948 Kuzniecow oraz dwóch jego kolegów zostało fałszywie oskarżonych o przekazanie sekretnych szkiców i map Brytyjczykom oraz Amerykanom w pewnym momencie pomiędzy w latach 1942–1944. Postanowieniem Wojskowego Kolegium Sądu Wojennego Związku Radzieckiego Kuzniecow został zdegradowany do stopnia kontradmirała. Na kilka lat wysłano go do służby na dalekim wschodzie i dopiero po śmierci Stalina Kuzniecow odzyskał swój stopień admirała floty.

W 1953 roku Kuzniecow został głównodowodzącym radzieckiej marynarki wojennej. 3 marca 1955 roku otrzymał gwiazdę marszałkowską, a jego stopień został przemianowany na Admirała Floty Związku Radzieckiego (Admirala Floty Sovietskogo Soyuza). W tym okresie Nikołaj Kuzniecow głównie skupiał się na technologicznym doposażeniu floty oraz rozwoju lotnictwa morskiego. Dodatkowo uczestniczył we wczesnych etapach tworzenia pierwszego radzieckiego, atomowego okrętu podwodnego, a także we wprowadzeniu do użycia pocisków rakietowych.

Lata niełaski

W 1955 roku niezależne decyzje admirała oraz bezkompromisowe stanie na straży floty zdecydowanie pogorszyły jego i tak już napięte relacje z nowym sekretarzem generalnym Chruszczowem oraz ministrem obrony Żukowem. W grudniu tegoż roku, gdy Kuzniecow był na urlopie zdrowotnym, uznano go za winnego zniszczenia pancernika Noworossijsk, a następnie pod tym pozorem usunięto ze stanowiska. W 1956 roku Nikołaj Gierasimowicz został zdegradowany do stopnia wiceadmirała i przeniesiono do rezerwy, bez prawa zatrudnienia we flocie.

Pomimo wymuszonej emerytury, Nikołaj Kuzniecow kontynuował swoją pracę na rzecz marynarki wojennej i państwa. Napisał wiele artykułów poświęconych marynarce, a jego życiorys jest pełen bezcennych relacji dotyczących wojny oraz historii marynarki. Kuzniecow bardzo krytycznie oceniał metody liderów partii w kwestii zarządzania obronnością kraju, co spowodowało, że duża część jego wspomnień ujrzała światło dzienne dopiero wiele lat po jego śmierci. Dziedzictwo historyczne i literackie admirała, nad którym pracował przez ostatnie 18 lat swojego życia, stało się unikatowe zarówno pod względem objętości, jak i znaczenia.

Aby pobrać tapety, najpierw kliknijcie obraz lewym przyciskiem myszy, a następnie w znajdujący się poniżej przycisk Pobierz. Wybierzcie rozmiar obrazu pasujący do Waszego ekranu.