Lexa narzekań część kolejna i za pewne nie ostatnia…

Obiecywałem sobie, że nie będę już narzekał na łamach Rykoszetu, ale gdy po dłuższym czasie siadłem do WoWS-a i do WoT-a (niestety, nienormowany czas pracy i awaria laptopa nałożyły się na siebie, przez co zaniedbałem ostatnio obowiązki nadwornego męczytyłka Ryko…), to dostałem ciężkiego załamania. Potem było już tylko gorzej. Od moich ryków dach na domu podskakiwał, rzeki na Podkarpaciu wylały, a w Azji doszło do trzęsień ziemi, o kacu u Władymira Władymirowicza na Kremlu nawet nie wspomnę. Słowem, istny armagedon… A więc (nie zaczynamy zdania od „A więc”!!! – StuG) po kolei.

Na pierwszy ogień odpaliłem poczciwe czołgi, jako, że chwilę nie grałem i chciałem sobie przypomnieć, jak to jest pomykać pancernym potworem po bezdrożach map, masakrując wraże tanki. Zasiadłem za sterami Myszki i nacisnąłem „START”. Od razu powitały mnie bluzgi na czacie, gdy dwóch kolesi ze zwaśnionych klanów wytykało sobie zawód swoich matek, oraz co zrobią z siostrą rozmówcy. Na moją delikatną sugestię, cytuję: „Koledzy, może swoje spory załatwcie na priv bo bitwie?”, zostałem nazwany… powiedzmy, że człowiekiem z kompleksem Edypa, a następnie obaj „panowie” (że tak zażartuję…), stwierdzili, że moja żona na pewno pracuje w najstarszym zawodzie świata i, że oni ją… (ponieważ czytają nas również nieletni, to pominę dalszy ciąg). Wbrew sobie, odpuściłem polemikę z owymi „gentelmanami” (prędzej gentelchamami…), tylko puściłem w sufit krótkie, soczyste „K…A!”. Ale nic to, Baśka, zaczynamy grę. Ci dwaj uroczy młodzieńcy stwierdzili jednak, że nie będą starali się o dobry wynik dla drużyny, tylko uprzykrzą mi życie. Zaczęło się od klasyki, czyli zdejmowania gąsek. Kiedy z uporem maniaka ich ignorowałem, chłopcy rozkręcili się na całego, i skończyłem bitwę w czwartej minucie rozwalony przez graczy z własnej drużyny. Spokojnie wysłałem raporty, a następnie wyłączyłem WoT-a i poszedłem do ogrodu, żeby wyładować się na drzewie, które miałem ściąć już w zeszłym roku. Także, jeżeli mnie chłopcy czytacie (nie, nie podam nicków, nie będę ich reklamował 😛 ), to dziękuję Wam, dzięki waszym działaniom, zrobiłem coś pożytecznego, no i żonka była zadowolona 😉 😀

Wieczorkiem zaparzyłem sobie wiaderko melisy, łyknąłem nerwosol i odpaliłem moje ulubione kajaki. Ponieważ nie grałem (tak dla samej przyjemności z grania) już dłuższy czas, to zacząłem od bitew na niskich tierach. Powiem Wam, że gracze na tierach II – VI są po prostu wspaniali. Nawet jak popełnią błąd, to przeproszą, pogadają, poprzerzucają się dowcipami, no sielanka, cud, miód, ultramaryna 🙂 Po godzince wesolutkiego śmigania na nisko tierowych niszczarkach postanowiłem coś sobie poekspić, a więc tiery VIII – IX i w przerywnikach wysoko tierowe premki. No i się, kuchnia, zaczęło. Język rynsztokowy, wzajemne obrzucanie się błotkiem i oblewanie gnojówką (na szczeście nie wymyślono jeszcze kart zapachowych do komputerów, bo dekontaminacja naszej sypialni trwała by zapewne około roku… Ludzi, jak można być takim chamem??!! Co ciekawe, nie tyczy się to tylko polskich graczy, również anglojęzycznych! Po prostu – ZAŁAMKA!!!

Zapytacie teraz, Lex, a po jaką chorobę nam o ty piszesz? Ano, mam w tym ukryty cel. Otóż WG, w swojej niezmierzonej żadną miarą mądrości zastosowało w obu grach możliwość raportowania takich troll – graczy, ale, kochani Devsi, TO KURŁA NIE DZIAŁA!!! Co z tego, że zaraportuję chama, czy notorycznego upierdliwca, który na przykład z lubością tak pływa, żeby uniemożliwić nam zrzut torped, skoro i tak te skargi odbijają się jak groch od ściany? Wiem, wiem, są „tickety”, można pisać do supportu, etc, ale to nie działa. Toksycznych graczy jest coraz więcej, a swoim zachowaniem uprzykrzają nam grę! Na prawdę nie ma możliwości temu zaradzić?

Teraz odezwa do graczy – Towarzyszki i Towarzysze, proszę Was, jeszcze niedawno, WoWS był całkiem przyjemnym miejscem, gdzie można było pograć na luzie, bez chamskich graczy – napinaczy, ale ostatnio (szczególnie na wyższych tierach), zaczyna przypominać korytarz szkolny w gimnazjum (i to dla trudnej młodzieży… Postarajmy się, każdy z osobna i wszyscy razem o to, by ta gra znowu była wolna od (wybaczcie słownictwo) pop…nych debili, którzy czerpią radochę z drażnienia innych i psucia im gry.

No, ulżyło mi… A teraz idę ściąć ten orzech, o którym żona smędzi mi od pół roku 😉 Już jutro felieton, a o czym? Niespodzianka 😀 Miłej, spokojnej gry w fajnej atmosferze życzy Wam:

Paweł Lex Lemański