Wersja 1.2 – IS-3A (T)

Charakterystyka pojazdu testującego odwrócony system ładowania wprost z serwera testowego.

W latach 1956-57 Wojskowa Akademia Wojsk Pancernych opracowała futurystyczny projekt systemu ładowania dla ciężkich czołgów IS-3 i T-10. Wariant dla IS-3 zakładał dwurzędowy stojak amunicyjny z automatycznym systemem ładowania. Załogę zmniejszono do trzech osób: dowódcy, działonowego i kierowcy. Wieżę przeorganizowano tak, aby pomieściła mechanizm ładujący. Pojazd zaistniał tylko na deskach kreślarskich.

IS-3A (HT-8, ZSRR). Wstępne parametry:

Tier: HT-8, ZSRR
Wytrzymałość: 1 550
Moc silnika: 520 KM
Waga: 49 t
Maksymalne obciążenie: 53,56 t
Moc na tonę: 10,61 KM / t
Maksymalna prędkość / Prędkość cofania: 40 / -15 km / h
Prędkość obrotu: 26 °/s
Prędkość obrotu wieży: 22,9 °/s
Opór gruntu: 0,959 / 1,151 / 2,014
Zasięg widzenia: 350 m
Zasięg sygnału: 720 m

Pancerz kadłuba: 110 / 90 / 60
Pancerz wieży: 249 / 172 / 100

Działo: 122 mm D-25TA

Uszkodzenia: 390 / 390 / 530
Penetracja: 221 / 270 / 61
Szybkostrzelność: 10,734
Średnie uszkodzenia na minutę: 1 992
Pocisków w magazynie: 3 szt.
Czas ładowania pomiędzy strzałami: 3,0 s
Czas przeładowania (magazyn / pocisk / liczba pocisków): 44,05 s / 3 s / 3
Czas autom. przeładowania jednego pocisku: 12 / 15 / 18 s
Rozrzut na 100 m: 0,441
Czas celowania: 2,88 s
Ograniczenia opuszczenia/uniesienia działa: -5 / +19

Po kliknięciu w zdjęcie wyskakuje okienko z fotkami w dużym rozmiarze.

(Kliknij, aby powiększyć.)

Zaczynamy supertest radzieckiego czołgi ciężkiego, który od dawna znajduje się w świetle reflektorów: IS-3. Ta wersja ma jednak ciekawą opcję: System automatycznego ładowania. Celem testu jest sprawdzenie, jak taka mechanika sprawdzi się w czołgu ciężkim.

Weźcie pod uwagę, że sprawdzamy ogólną mechanikę autoloaderów, nie ten konkretny pojazd. Ta wersja IS-3 jest też pierwszą iteracją: możemy zmieniać całą mechanikę i/lub statystyki. IS-3 został wybrany jako model przeznaczony typowo do ciężkiego ostrzału na bliski dystans. Dajemy mu możliwość oszczędzania swojej siły ognia i zobaczymy, co z tego wyniknie!

Więc co dokładnie testujemy?

W tym Superteście IS-3 z autoloaderem dostaje magazynek na trzy pociski, dokładnie tak, jak najwyższe tiery włoskiego drzewka. Jest jednak znacząca różnica, zmieniająca kompletnie styl gry: Najszybciej ładuje się pierwszy pocisk, a nie ostatni w magazynku. Czasy ładowania to kolejno 12/15/18s dla pierwszego, drugiego i trzeciego pocisku (w tym etapie testu). Możesz strzelać już po załadowaniu pierwszego pocisku, ale wtedy rozpoczniesz ładowanie od nowa. Może lepiej będzie zaczekać na jeszcze jedną „pestkę”? Albo nawet kolejną.

W skrócie: Przy ładowaniu od zera, każdy kolejny pocisk ładuje się dłużej.

Czego więc chcemy?

Chcemy czołgu ciężkiego, który atakuje z przygotowania. Pojazdu, który zachowuje siłę ognia, kiedy bitwa się uspokaja albo zmienia pozycję i zadającego ok. 1000 punktów uszkodzeń jedną serią po wejściu do walki, a potem zdolnego do utrzymania się w pojedynku, ponieważ przeładowanie pierwszego pocisku jest krótkie. Parametry działa zdecydowanie będą wskazywały na rolę do walki na bliski dystans, ponieważ niska celność uniemożliwi snajpienie. Walka „na blisko” powinna jednak być przyjemniejsza niż w IS-3, ponieważ czas celowania spadł do 3s (z 3,4). YOLO push i seria strzałów po 390 rządzi!

Więc co się stanie z IS-3 z magazynkiem w przyszłości?

Ten temat pojawiał się w dyskusjach podczas testowania koncepcji mechaniki automatycznie ładującego czołgu ciężkiego, niekoniecznie będącego inną wersją IS-3. Wiele zależy od wyników testu, nawet to, czy w ogóle taka mechanika wejdzie na oficjalne serwery. W każdym wypadku poinformujemy Was o jakichkolwiek zmianach w IS-3 z autoloaderem, jeśli tylko się pojawią.

Jeszcze raz, statystyki i koncepcja rozgrywki dla czołgu nie są ostateczne i mogą się zmieniać, w zależności od danych i Waszych opinii.